Σε αυτή την ερευνητική εργασία μελετάται η αποτελεσματικότητα της εφαρμογής της εικαστικής θεραπείας στην ψυχοκοινωνική αποκατάσταση ατόμων με ψυχικές διαταραχές. Πραγματοποιήθηκε έρευνα και ανασκόπηση ερευνητικών εργασιών που είχαν πραγματοποιηθεί τα τελευταία 15 χρόνια (1995-Μάιος 2010), σε παγκόσμιο επίπεδο, και αφορούσαν την ψυχοκοινωνική αποκατάσταση ατόμων με ψυχιατρικά προβλήματα. Τα κριτήρια ένταξης των άρθρων στην παρούσα μελέτη ήταν τα εξής: α) οι μελέτες έπρεπε να είναι «μελέτες έκβασης-παρέμβασης», (β) οι παρεμβάσεις να αφορούν αποκλειστικά σε ενήλικες, και (γ) να περιλαμβάνουν ασθενείς με ψυχιατρικές διαγνώσεις σύμφωνα με το σύστημα DSM της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας.
Από τις συνολικά μελετώμενες εργασίες τελικά πέντε ικανοποιούσαν τα κριτήρια και κρίθηκε απαραίτητο η κατάταξή τους σε πέντε υποκατηγορίες με βάση την ψυχιατρική συμπτωματολογία: (α) Ασθενείς με γενικές ψυχιατρικές διαταραχές (1), (β) Ασθενείς με σχιζοφρένεια (1), (γ) Ασθενείς με κατάθλιψη (2), (δ) Ασθενείς με μετατραυματική αγχώδη διαταραχή (1).
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η εικαστική θεραπεία (σε συνδυασμό με τη συνακόλουθη φαρμακευτική αγωγή) έχει ευεργετικά θεραπευτικά αποτελέσματα στην ψυχοκοινωνική αποκατάσταση ατόμων με ψυχικές διαταραχές, ιδιαίτερα όσον αφορά το αυτοσυναίσθημα και τα αρνητικά ψυχιατρικά συμπτώματα. Σε κανένα σημείο δεν παρατηρήθηκε χειροτέρευση των μετρούμενων δεικτών στους ασθενείς των συγκεκριμένων μελετών.
Τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά, σημειώνεται όμως η ανάγκη διεξαγωγής επιπλέον ερευνητικών εργασιών προκειμένου για τη γενίκευση των αποτελεσμάτων καθώς και η επιπλέον μελέτη εφαρμογής της εικαστικής θεραπείας σε ψυχιατρικά πλαίσια στον ελλαδικό χώρο η οποία είναι ελλιπής παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια η εφαρμογή της είναι πιο εκτεταμένη.