Η επαγγελματική ανάπτυξη του ατόμου αφορά την εξέλιξη της όψης της προσωπικότητάς του που σχετίζεται με την επαγγελματική συμπεριφορά και επαγγελματική ζωή γενικότερα και αποτελεί μια συνεχή εξελικτική πορεία με αρχή, διάρκεια και τέλος. Ως κλάδος έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον πολλών ερευνητών αλλά και ερευνητικών τομέων με αποτέλεσμα να ερευνηθούν οι παράγοντες που την επηρεάζουν και να επινοηθούν τεχνικές και μέθοδοι που τη διευκολύνουν. Έχει διατυπωθεί ένα σύνολο θεωριών που στη βιβλιογραφία αναφέρεται με το γενικό τίτλο «Θεωρίες Επαγγελματικής Ανάπτυξης» και η γενική ταξινόμησή του έχει ως εξής: -Μη ψυχολογικές θεωρίες: α) τύχης, β) οικονομικές, γ) κοινωνικές. -Ψυχολογικές θεωρίες: α) χαρακτηριστικών & παραγόντων (Parsons), β) ψυχοδυναμικές (Bordin, Segal), γ) αναγκών (Roe, Hoppock), δ) τυπολογική (Holland), ε) εξελικτικές (Ginzberg, Super, Tiedeman, Gottfredson), στ) μάθησης (O,Hara, Miller, Krumboltz), ζ) λήψης απόφασης (Hilton, Gelatt). Γενικές θεωρίες: α) Blau, β) Super & Bachrach, γ) Law, δ) θεωρία των ζωντανών συστημάτων, ε) αντιστοίχησης, στ) ελληνική θεωρία επαγγελματικής ανάπτυξης (θεωρία δυναμικής εκλεκτικής εξελικτικής συμβουλευτικής).