Τα περισσότερα παιδιά θα κάνουν ζαβολιές στα παιχνίδια που παίζουν γιατί έτσι νιώθουν ότι είναι πιο δυνατά από τους άλλους και βγαίνουν νικητές. Από την ηλικία των πέντε ετών και μετά όμως είναι σε θέση να συναισθανθούν τα συναισθήματα των άλλων κι έτσι μπορούμε να αρχίσουμε να τους εξηγούμε ότι όταν δεν ακολουθούν τους κανόνες σε ένα παιχνίδι οι άλλοι νιώθουν άσχημα και δεν περνούν καλά. Παράλληλα, μπορούμε να καταστήσουμε σαφές ότι όταν κανείς κάνει ζαβολιά και δεν ακολουθεί τους κανόνες, δεν μπορεί να είναι και ο «νικητής». Η σημασία των «κανόνων» ενός παιχνιδιού είναι σημαντική. Τέλος, μέσα από το προσωπικό μας παράδειγμα μπορούμε να δώσουμε έμφαση στη σημασία που έχει να παίζουμε και να μοιραζόμαστε με τους άλλους για να περνάμε όμορφα παρά απλά το να κερδίζουμε σε ένα παιχνίδι. Μπορούμε, για παράδειγμα, σε διάφορες στιγμές του παιχνιδιού να επαινέσουμε ένα παιδί για κάτι που σκέφτηκε, για κάτι που είπε και γελάσαμε, για το πόσο ωραία περνάμε κλπ.