Η αλλαγή της συχνότητας τις περισσότερες φορές αφορά το ότι ως παιδιά ήταν υπεύθυνος κάποιος μεγάλος για να τους το υπενθυμίζει και να τους βοηθά σε αυτό. Κατά την εφηβεία η προσωπική υγιεινή αποτελεί πια μια πιο προσωπική υπόθεση οπότε και ο κάθε έφηβος εκδηλώνει έναν συγκεκριμένο τρόπο διαχείρισης στο θέμα αυτό. Ο πιο απλός λόγος βέβαια για τον οποίο οι έφηβοι παραμελούν την προσωπική τους υγιεινή είναι επειδή βαριούνται και δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει την αξία της καθημερινής προσωπικής υγιεινής και την ουσιαστική σημασία του να είμαστε καθαροί γιατί έτσι είμαστε πιο υγιείς και πιο ευχάριστοι στους άλλους και νιώθουμε καλύτερα. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις βέβαια, μόλις υπάρξει ενδιαφέρον για το αντίθετο φύλο, όλα αλλάζουν… Σαν να χρειάζονται ένα κίνητρο.
Ένας άλλος λόγος μπορεί να αφορά την αντίδραση που θέλουν να εκδηλώσουν είτε προς τους γονείς ή και στο σχολικό περιβάλλον εκφράζοντας έτσι τη δυσφορία και τη δυσαρέσκειά τους. Είναι γεγονός ότι το να είναι κανείς βρώμικος και να μυρίζει αποτελεί κάτι εξαιρετικά δυσάρεστο για τους άλλους γύρω του. Αυτός βέβαια είναι και ένας έμμεσος τρόπος για να τραβήξουν (έστω και με αρνητικό τρόπο) την προσοχή επάνω τους και μπορεί να αποτελεί και ένα ασυνείδητο μήνυμα προς το περιβάλλον ότι πρέπει να ασχοληθεί περισσότεροι μαζί τους. Οι έφηβοι βέβαια ποτέ δεν θέλουν να τους λένε τι να κάνουν και λαμβάνουν το «πρέπει» αντιδραστικά.
Ένας έφηβος βέβαια που κατ’ εξακολούθηση δεν συνηθίζει ένα πρόγραμμα προσωπικής υγιεινής εκφράζει σίγουρα και τη χαμηλή αυτοεκτίμηση και εικόνα εαυτού που βιώνει. Μπορεί να μην φροντίζει το σώμα του και την εμφάνισή του επειδή νιώθει ότι «δεν αξίζει» γενικότερα και ότι έτσι δεν αξίζει ούτε μια καλή εξωτερική εμφάνιση και αισθητική σώματος. Επίσης ένας έφηβος που είναι ενοχοποιημένος και νιώθει ότι είναι ένα «κακό παιδί» μπορεί πολύ εύκολα με αυτό τον τρόπο να γίνει και ένα άσχημο και αντιαισθητικό παιδί μην φροντίζοντας το σώμα του και την καθαριότητά του.
Τέλος, να προσθέσουμε ότι η εφηβεία συνοδεύεται από απότομη και ραγδαία αύξηση των σωματικών διαστάσεων και οι αλλαγές αυτές μπορεί να δυσκολεύουν τους έφηβους να αποκτήσουν μια συγκεκριμένη και σταθερή εικόνα του «σωματικού» τους εαυτού. Για το λόγο αυτό μπορεί να νιώθουν φόβο και να αγωνιούν αν αναπτύσσονται φυσιολογικά τόσο στον τομέα της σωματικής διάπλασης και εμφάνισης όσο και στον τομέα της σεξουαλικής ικανότητας. Η αγωνία αυτή μπορεί να εκδηλώνεται και με την «παραμέληση» του σώματος και της προσωπικής υγιεινής.