Για κάποιους ανθρώπους η απομυθοποίηση αυτή δεν συντελείται ποτέ καθώς δεν ωριμάζουν και δεν αποκολλούνται ποτέ από τη σχέση εξάρτησης με τoυς γονείς τους. Γενικότερα όμως η απομυθοποίηση μπορεί να αρχίσει μετά την περίοδο της εφηβείας καθώς, ακόμη και στις πιο υγιείς οικογένειες, το παιδί ή ο έφηβος έχουν ανάγκη να διατηρούν ως υψηλά πρότυπα τους γονείς τους γιατί έτσι έχουν πιο γερές βάσεις να στηριχθούν και να αισθάνονται σιγουριά. Η συνειδητοποίηση αυτή δεν αποτελεί σοκ, κάθε άλλο μπορεί να αποτελέσει την πιο ουσιαστική «θεραπεία» ενός ατόμου γιατί τότε μόνο μπορεί να αποενοχοποιηθεί και να μπορέσει να δει απέναντί του έναν άλλον άντρα ή μια γυναίκα (τον πατέρα και τη μητέρα του αντίστοιχα), ισότιμους προς εκείνον, με τα ελαττώματα και το προτερήματά τους που έχουν όλοι οι άνθρωποι και θα έχει και ο ίδιος. Αυτή είναι μια στιγμή απελευθέρωσης για έναν άνθρωπο που μπορεί πια χωρίς ενοχές να χαίρεται τη σχέση με τους γονείς του. Τότε ο άνθρωπος ενηλικιώνεται.