Οι περισσότεροι γονείς νιώθουν ότι η ερωτική τους ζωή είναι ένα μεγάλο μυστικό και ταμπού για το παιδί τους πριν μάθει για αυτή. Η αθωότητα του παιδιού αλλά, παράλληλα, και η αγνή ανιδιοτελής αγάπη του γονιού προς το παιδί σαν να μην μπορούν εύκολα να συμβαδίσουν με πονηρά ερωτικά θέματα… Το παιδί όμως μπορεί σταδιακά να γνωρίσει αυτή την κρυφή ζωή των γονιών του και να την κατανοήσει πραγματικά. Ένα σημαντικό πρώτο βήμα είναι η προοδευτική ενημέρωσή του γενικά για θέματα σεξ. Κατάλληλες ηλικίες δεν υπάρχουν, εξαρτάται περισσότερο από το πότε και τι θα ρωτήσει το ίδιο το παιδί. Όταν οι γονείς απαντούν, θα πρέπει να θυμούνται ότι με ένα παιδί δεν χρειάζεται να συζητούν τα πάντα λεπτομερώς. Να απαντούν καθαρά και ολοκληρωμένα μέσα στο πλαίσιο των ερωτήσεών του. Οι πολλές πληροφορίες δημιουργούν σύγχυση και ένταση που δυσχεραίνει την επικοινωνία. Από την ηλικία των πέντε ετών οι ερωτήσεις γίνονται πιο σύνθετες και οι γονείς πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για αυτό. Αργά ή γρήγορα θα έρθουν και οι πιο άμεσες ερωτήσεις που αφορούν απορίες για τη δική τους ερωτική ζωή: πώς γεννώνται τα παιδιά, γιατί οι γονείς φιλιούνται στο στόμα, γιατί κοιμούνται μαζί κοκ. Οι καίριες ερωτήσεις ωστόσο για θέματα σχετικά με την ανθρώπινη σεξουαλικότητα αρχίζουν στην ηλικία των 10-11 ετών. Σε αυτή την ηλικία πια το παιδί είναι σε θέση να συνειδητοποιήσει πλήρως και τη σημασία της σεξουαλικής πράξης και ότι αυτή αποτελεί μέρος και της προσωπικής ζωής των γονέων του. Σε αυτή την ηλικία μπορεί να φανταστεί και να αποδεχτεί πλήρως το γεγονός.

Είναι γεγονός ότι το ερώτημα αυτό απασχολεί σημαντικό αριθμό γονιών που δεν μπορεί να καθοδηγήσει σωστά το παιδί στο διάβασμα του σχολείου. Είναι σημαντικό να έχει γίνει μια καλή αρχή σε αυτό το θέμα και το παιδί να έχει πεισθεί ότι το διάβασμα και το σχολείο είναι κάτι θετικό που προσθέτει σημαντικά οφέλη στη ζωή του. Τα μηνύματα και οι αξίες με άλλα λόγια αλλά και τα όρια και οι κανόνες που μπαίνουν από την αρχή είναι πρωταρχικής σημασίας. Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να οργανώσει το διάβασμά του οριοθετώντας σωστά το χώρο αλλά και το χρόνο του διαβάσματος. Αλλά είναι σημαντικό και το τι κάνουν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας όταν είναι η ώρα του διαβάσματος. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, τότε να παίζουν όλοι μαζί ή να τσακώνονται και να περιμένουν ότι το παιδί θα μπορεί να συγκεντρωθεί για να διαβάσει. Οι γονείς μπορούν να διδάξουν στα παιδιά και κάποιες τεχνικές διαβάσματος, όπως για παράδειγμα, το να διαβάζουν τα δύσκολα μαθήματα στην αρχή που είναι ξεκούραστα, να κάνουν συχνά αλλά σύντομα διαλείμματα, να κάνουν ανακεφαλαίωση κ.ά. Τέλος, είναι σημαντικό να μην μεταφέρεται άγχος και υψηλές προσδοκίες για τους βαθμούς στο σχολείο καθώς αυτό συγκεκριμένα δεν αφορά την ουσία του όλου θέματος. Σημασία έχει το παιδί να επενδύσει συναισθηματικά στη γνώση και το σχολείο ως αξία και όχι ως κάτι καταναγκαστικό που είναι απλά υποχρεωμένο να το κάνει.

Τα παιδιά, κατά τη διάρκεια της σχολικής τους ζωής, δηλαδή από την ηλικία των 6-18 χρόνων, διανύουν σημαντικές και καθοριστικές αλλαγές στην ανάπτυξη και εξέλιξη των νοητικών και σωματικών τους δεξιοτήτων. Εν μέσω όλων αυτών των αλλαγών καλούνται να αποδίδουν και στη διαδικασία της μάθησης στο σχολείο και να φέρνουν καλούς βαθμούς κλπ. Καλός μαθητής λοιπόν είναι εκείνος που καταφέρνει μέσα σε όλο αυτό τον κυκεώνα αλλαγών να οργανώνεται και να «μαθαίνει» με την ευρύτερη έννοια του όρου. Καλός μαθητής επίσης είναι εκείνος που έχει νιώσει και πιστέψει στην έννοια της αξίας του σχολείου και της γνώσης γενικότερα. Δεν διαβάζει μηχανικά ή μόνο για το μπράβο των άλλων αλλά πιστεύει ότι αυτό που κάνει στο σχολείο έχει αξία. Καλός μαθητής είναι επίσης εκείνος ο οποίος έχει συνειδητοποιήσει την έννοια της ευθύνης αλλά και το κόπου που χρειάζεται να καταβληθεί στη ζωή προκειμένου να καταφέρει κάποια πράγματα. Τέλος, πραγματικά καλός μαθητής είναι εκείνος ο οποίος τα καταφέρνει καλά και στην υπόλοιπη ζωή του και όχι μόνο στο να παίρνει καλούς βαθμούς στο σχολείο.

Η αλλαγή σχολείου αποτελεί για κάθε παιδί μια δύσκολη διαδικασία κατά την οποία πρέπει ουσιαστικά να διαχειριστεί τον αποχωρισμό/ αποχαιρετισμό του παλιού σχολείου, των φίλων του κλπ., αλλά και την προσαρμογή στο νέο σχολικό περιβάλλον. Είναι σημαντικό οι γονείς να δώσουν σημασία στα συναισθήματα του παιδιού για αυτή την αλλαγή και να το βοηθήσουν καταρχήν να αποχαιρετήσει τους φίλους του, τη δασκάλα του, την τάξη του και να «κλείσει τον κύκλο» με έναν τρόπο που θα του ταιριάζει καλύτερα. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να κάνει ένα αποχαιρετιστήριο πάρτι, να βγάλει φωτογραφίες και να φτιάξει ένα αναμνηστικό άλμπουμ κ.ά. Παράλληλα είναι σημαντικό οι γονείς να απαντούν στις ερωτήσεις του παιδιού για το νέο σχολείο και να δημιουργούν θετικές αλλά ρεαλιστικές προσδοκίες. Μια επίσκεψη στο κτίριο του σχολείου μπορεί να δώσει μια πρώτη εικόνα, η γνωριμία της νέας γειτονιάς… Τέλος, είναι σημαντικό το παιδί να λάβει το μήνυμα ότι η αλλαγή αυτή δεν περιέχει μόνο στενοχώρια αλλά ότι αποτελεί και μια ευκαιρία για μια νέα αρχή σε πολλούς τομείς που μπορεί να το δυσκόλευαν μέχρι τώρα.