Η πρώτη εμπειρία σεξουαλικής επαφής διεγείρει έντονα συναισθήματα τα οποία είναι σημαντικό ο έφηβος (η) να είναι σε θέση να διαχειριστεί. Καταρχήν πρόκειται για έντονες αισθήσεις και διεγέρσεις σωματικές τις οποίες ο έφηβος/ η  βιώνει για πρώτη φορά και γίνονται ακόμη πιο δύσκολα διαχειρίσιμες όταν το ίδιο το σώμα δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως. Παράλληλα, οι έφηβοι κάνουν σεξ κυρίως για ναρκισσιστικούς λόγους, δηλαδή αναζητούν περισσότερο μέσα από το καθρέφτισμα με τον άλλον και την επιτυχία ή αποτυχία την επιβεβαίωση της δικής τους σεξουαλικής επάρκειας. Μια πρώτη μη ικανοποιητική ή αρνητική εμπειρία δεν είναι βέβαιο ότι μπορούν να την διαχειριστούν συναισθηματικά. Υπό αυτή την έννοια μπορεί να αρχίσει να τους απασχολεί έντονα και να τους αναστατώσει καθώς δεν έχουν ακόμη διαμορφώσει μια σταθερή εικόνα για τον εαυτό τους.

Τα παιδιά θυμώνουν όταν νιώθουν φόβο, απειλή ή πιστεύουν ότι τα αδικούν. Ο θυμός τους μπορεί να εκφράζεται με τρόπους οι οποίοι εξωτερικεύουν το συναίσθημά τους ή, αντίθετα, το στρέφουν προς τον εαυτό τους εσωτερικεύοντάς το. Ο θυμός μπορεί να εξωτερικεύεται με επιθετικότητα και τάση προς έλλειψη συμμόρφωσης (π.χ. ανυπακοή, αρνητισμό κ.ά.). Από την άλλη μεριά, ο θυμός μπορεί να εσωτερικεύεται με κοινωνική συστολή και απόσυρση, έντονο άγχος σε διάφορα πλαίσια και καταστάσεις καθώς και με εκδήλωση ψυχοσωματικών διαταραχών και διαταραχών πρόσληψης τροφής. Είναι σημαντικό το παιδί αρχικά να αναγνωρίσει το συναίσθημά του και τι ακριβώς του συμβαίνει όταν νιώθει θυμό: πώς δείχνει το πρόσωπό του, πώς μοιάζει το σώμα του, τι σκέφτεται και πώς συμπεριφέρεται. Παράλληλα, είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσει και τι ακριβώς κάνει όταν θυμώνει: φωνάζει, ουρλιάζει, γκρινιάζει, επιμένει, βάζει τα κλάματα, λέει ψέματα, βρίζει, σπάει κάτι, ουρλιάζει, χτυπάει, εκδικείται, κατηγορεί/ καρφώνει τους άλλους ή κάνει κακό στον εαυτό του (αυτοτραυματίζεται).

Η εικόνα σώματος αποτελεί για τον έφηβο ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του εαυτού του που στην παρούσα φάση αλλάζει συνεχώς, συχνά τρομάζοντάς τον σε σημαντικό βαθμό. Η εικόνα σώματος που έχει ο έφηβος δεν συμπίπτει απαραίτητα με την πραγματική σωματική του εικόνα ή την εμφάνισή του γενικότερα. Σε πολλές περιπτώσεις, οι έφηβοι έχουν μια «καλή» ή μια «κακή» εικόνα σώματος ανάλογα με την καλή ή κακή εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους. Επομένως, σημασία έχει το νόημα και το περιεχόμενο που αποδίδει ο ίδιος ο έφηβος σε αυτή την εικόνα.

Δεν είναι πάντα εύκολο να διακρίνoυμε πότε ένα παιδί βιώνει άγχος. Είναι σημαντικό όμως να γνωρίζουμε ότι το άγχος στα παιδιά εκδηλώνεται κυρίως με απότομες αλλαγές στη διάθεση, έντονες εναλλαγές στην κινητικότητά τους (τη μία στιγμή υπερκινητικά και την άλλη νωθρά), δυσκολία στον ύπνο ή αλλαγή στις ώρες που κοιμούνται, επιθετικότητα ή ακόμα και «προβληματικές» αντιδράσεις όπως η νυχτερινή ενούρηση. Σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να εκδηλώνονται και σωματικά  συμπτώματα, όπως πόνος στο στομάχι, κεφαλαλγίες, εφίδρωση κ.ά. Η συμπεριφορά στο σχολείο αποτελεί επίσης μια ένδειξη, οι δυσκολίες προσαρμογής, συγκέντρωσης και απόδοσης αλλά και η ικανότητα κοινωνικής αλληλεπίδρασης με τους συμμαθητές και τους δασκάλους. Το ρούφηγμα του αντίχειρα και το στριφογύρισμα των μαλλιών αποτελούν ένδειξη κυρίως σε μικρές ηλικίες. Τέλος, η τάση απομόνωσης, η ατίθαση και εριστική συμπεριφορά αλλά και τα ψέματα αποτελούν όλα ενδείξεις ότι ένα παιδί μπορεί να έχει άγχος.