ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

content
psychologynnet.gr

Πολλοί έφηβοι έχουν την τάση να μην πλένονται τόσο συχνά. Από που προέρχεται η τάση αυτή;

Η αλλαγή της συχνότητας τις περισσότερες φορές αφορά το ότι ως παιδιά ήταν υπεύθυνος κάποιος μεγάλος για να τους το υπενθυμίζει και να τους βοηθά σε αυτό. Κατά την εφηβεία η προσωπική υγιεινή αποτελεί πια μια πιο προσωπική υπόθεση οπότε και ο κάθε έφηβος εκδηλώνει έναν συγκεκριμένο τρόπο διαχείρισης στο θέμα αυτό. Ο πιο απλός λόγος βέβαια για τον οποίο οι έφηβοι παραμελούν την προσωπική τους υγιεινή είναι επειδή βαριούνται και δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει την αξία της καθημερινής προσωπικής υγιεινής και την ουσιαστική σημασία του να είμαστε καθαροί γιατί έτσι είμαστε πιο υγιείς και πιο ευχάριστοι στους άλλους και νιώθουμε καλύτερα. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις βέβαια, μόλις υπάρξει ενδιαφέρον για το αντίθετο φύλο, όλα αλλάζουν… Σαν να χρειάζονται ένα κίνητρο.
Ένας άλλος λόγος μπορεί να αφορά την αντίδραση που θέλουν να εκδηλώσουν είτε προς τους γονείς ή και στο σχολικό περιβάλλον εκφράζοντας έτσι τη δυσφορία και τη δυσαρέσκειά τους. Είναι γεγονός ότι το να είναι κανείς βρώμικος και να μυρίζει αποτελεί κάτι εξαιρετικά δυσάρεστο για τους άλλους γύρω του. Αυτός βέβαια είναι και ένας έμμεσος τρόπος για να τραβήξουν (έστω και με αρνητικό τρόπο) την προσοχή επάνω τους και μπορεί να αποτελεί και ένα ασυνείδητο μήνυμα προς το περιβάλλον ότι πρέπει να ασχοληθεί περισσότεροι μαζί τους. Οι έφηβοι βέβαια ποτέ δεν θέλουν να τους λένε τι να κάνουν και λαμβάνουν το «πρέπει» αντιδραστικά.
Ένας έφηβος βέβαια που κατ’ εξακολούθηση δεν συνηθίζει ένα πρόγραμμα προσωπικής υγιεινής εκφράζει σίγουρα και τη χαμηλή αυτοεκτίμηση και εικόνα εαυτού που βιώνει. Μπορεί να μην φροντίζει το σώμα του και την εμφάνισή του επειδή νιώθει ότι «δεν αξίζει» γενικότερα και ότι έτσι δεν αξίζει ούτε μια καλή εξωτερική εμφάνιση και αισθητική σώματος. Επίσης ένας έφηβος που είναι ενοχοποιημένος και νιώθει ότι είναι ένα «κακό παιδί» μπορεί πολύ εύκολα με αυτό τον τρόπο να γίνει και ένα άσχημο και αντιαισθητικό παιδί μην φροντίζοντας το σώμα του και την καθαριότητά του.
Τέλος, να προσθέσουμε ότι η εφηβεία συνοδεύεται από απότομη και ραγδαία αύξηση των σωματικών διαστάσεων και οι αλλαγές αυτές μπορεί να δυσκολεύουν τους έφηβους να αποκτήσουν μια συγκεκριμένη και σταθερή εικόνα του «σωματικού» τους εαυτού. Για το λόγο αυτό μπορεί να νιώθουν φόβο και να αγωνιούν αν αναπτύσσονται φυσιολογικά τόσο στον τομέα της σωματικής διάπλασης και εμφάνισης όσο και στον τομέα της σεξουαλικής ικανότητας. Η αγωνία αυτή μπορεί να εκδηλώνεται και με την «παραμέληση» του σώματος και της προσωπικής υγιεινής.

content
psychologynnet.gr

Γιατί τα παιδιά λένε ψέματα;

Τα παιδιά μπορεί να πουν ψέματα για πολλούς διαφορετικούς λόγους. Παιδιά ηλικίας κάτω των 6 ετών μπερδεύουν ακόμη τον κόσμο της πραγματικότητας με τον κόσμο της φαντασίας για αυτό και σε αυτή την ηλικία δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για ψέματα. Από την ηλικία των 6 ετών και άνω αρχίζουν να έχουν την ικανότητα να διακρίνουν την αλήθεια από την πραγματικότητα και τότε μπορούμε να κάνουμε λόγο για ψέματα. Σε αυτό το ηλικιακό φάσμα λοιπόν τα παιδιά μπορεί να πουν ψέματα για να καλύψουν μια αταξία και να αποφύγουν την τιμωρία, για να εντυπωσιάσουν τους φίλους τους και να γίνουν πιο αποδεκτοί στην ομάδα των συνομηλίκων, για να εντυπωσιάσουν και να κερδίσουν την αναγνώριση και την αποδοχή των γονιών. Σε ορισμένες περιπτώσεις βέβαια μπορεί να παρατηρούν συχνά και τους ενήλικες μέσα στην οικογένεια να λένε ψέματα, οπότε αυτό λειτουργεί ως πρότυπο συμπεριφοράς το οποίο απλά αντιγράφουν.

content
psychologynnet.gr

Η σημασία της θετικής αναπλαισίωσης στην αντιμετώπιση των προβλημάτων συμπεριφοράς των παιδιών

Συχνά ερχόμαστε αντιμέτωποι με προβλήματα στη συμπεριφορά των παιδιών και δεν γνωρίζουμε πώς να τα ερμηνεύσουμε αλλά και τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε. Η τεχνική της θετικής αναπλαισίωσης αναφέρεται στη δυνατότητα να ερμηνεύουμε σε ένα πιο θετικό πλαίσιο τη συμπεριφορά του παιδιού και τα αίτιά της και στη συνέχεια να διατυπώνουμε την παρατήρησή μας στα πλαίσια αυτής της εναλλακτικής επαναδιατύπωσης. Με τον τρόπο αυτό το παιδί δεν ενοχοποιείται νιώθοντας ότι είναι το ίδιο «λάθος», «κακό» κλπ., αλλά μόνο η συμπεριφορά του και η συγκεκριμένη περίσταση στην οποία έλαβε χώρα. Παράλληλα, δεν εγείρονται άμυνες και είναι περισσότερο δεκτικό στο να ακούσει τα λόγια του ενήλικα αλλά και την παρότρυνση για αλλαγή της συμπεριφοράς του.  Στη θετική αναπλαισίωση παίζουν σημαντικό ρόλο και η ένταση της φωνής μας αλλά και το να μην χρησιμοποιούμε αρνητικούς χαρακτηρισμούς. Είναι σημαντικό να χαμηλώνουμε την ένταση της φωνής μας όταν μιλάμε στα παιδιά και να ολοκληρώνουμε τη διατύπωσή μας με κάτι θετικό (“Ξέρω ότι μπορείς να το κάνεις καλύτερα!”), με την επιλογή λέξεων ή χαρακτηρισμών που είναι λιγότερο έντονοι.

content
psychologynnet.gr

Εφηβεία: πόσο σημαντική είναι η επιλογή του κατάλληλου ατόμου για την πρώτη σεξουαλική επαφή;

Η επιλογή αυτή είναι σημαντική όχι όμως υπό την έννοια που συνήθως λαμβάνει. Η πρώτη φορά, τόσο για το αγόρι όσο και για το κορίτσι, είναι μια σημαντική συναισθηματική εμπειρία κυρίως που αφορά έκθεση του ατόμου σε πολλά επίπεδα και για το λόγο αυτό έχει ανάγκη να υποστηριχθεί και από ένα άτομο του αντίθετου φύλου που θα την στηρίξει περισσότερο σε συναισθηματικό επίπεδο παρά σε οτιδήποτε άλλο. Καμία πρώτη σεξουαλική εμπειρία δεν μπορεί να είναι τραυματική όσο αδέξια, επιπόλαια, λανθασμένη κλπ. κι αν είναι, αν πραγματοποιηθεί από δύο άτομα που τη στιγμή της σεξουαλικής συνεύρεσης νιώθουν καλά ο ένας με τον άλλον, επικοινωνούν, εκτιμούν ο ένας τον άλλον, μπορούν να συζητήσουν μετά κοκ. Σε αυτή την περίπτωση μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για την επιλογή του κατάλληλου ατόμου για την πρώτη σεξουαλική επαφή.