Σε παιδιά προσχολικής ηλικίας συχνά αρέσει να δοκιμάζουν αυτή τη συμπεριφορά σαν μια προσπάθεια μίμησης των «μεγάλων» και σαν να θέλουν να νιώσουν όπως εκείνοι. Έτσι, επαναλαμβάνουν τα ονόματα που ακούν να φωνάζουν οι μεγάλοι μεταξύ τους και νιώθουν κι εκείνα «μεγάλα» και ισότιμα με αυτούς. Πολλές φορές, μάλιστα, χαμογελούν θριαμβευτικά όταν το κάνουν αυτό, σαν να έχουν καταφέρει να ξεγελάσουν κάποιον ή σαν να έχουν κάνει μια φάρσα. Πρόκειται για μια συμπεριφορά που αλλάζει καθώς το παιδί μεγαλώνει αλλά πολλοί γονείς ανησυχούν και στενοχωριούνται γι’ αυτό. Εάν πράγματι συμβαίνει αυτό, είναι καλό να μιλήσετε στο παιδί και να του εξηγήσετε γιατί θα θέλατε να έχετε το δικό σας ξεχωριστό «τίτλο» μέσα στην οικογένεια, της μαμάς ή του μπαμπά, που σας αρέσει πολύ και ότι μόνο εκεί μπορείτε να το έχετε αυτό. Αυτή η συζήτηση μπορεί να είναι μια καλή ευκαιρία για να του μιλήσετε και για άλλους παρόμοιους τίτλους , όπως της «θείας», της «νονάς» κ.ά. και για τη σημασία που έχουν.