Το βιβλίο περιέχει σχόλια του συγγραφέα πάνω σε κείμενα του Αριστοτέλη, που έχουν ψυχολογικό ενδιαφέρον και είναι επίκαιρα για την καθημερινή Ψυχιατρική και Ψυχανάλυση. Ο Ναρκισσισμός αποτελεί βασικό στοιχείο σήμερα στην ψυχιατρική θεώρηση. Ο Αριστοτέλης συζητά το θέμα της “αγάπης-προς-εαυτόν” κατά έναν τρόπο που συμπίπτει σε πολλά σημεία με τη σύγχρονη ψυχαναλυτική θεωρία: κατά πόσο υπάρχει υγιής ναρκισσισμός, πόσο διαρκεί, εάν ο ναρκισσευόμενος είναι υπερόπτης κ.ά. Το Δίκαιον πραγματεύεται ο φιλόσοφος σε έκταση και συγχρόνως αναδεικνύεται η ψυχογραφική του δεινότητα: περιγράφει πολλούς τύπους χαρακτήρων των αδικουμένων, καθώς και των αδικούντων, την ψυχολογική θέση του δικαστή, τη χρησιμότητα της επιείκειας κ.ά. Ο συγγραφέας του βιβλίου σταχυολογεί από τα κείμενα του Αριστοτέλη τη συσχέτιση του Χρόνου με τις διάφορες ψυχικές λειτουργίες, -τη σκέψη, τη μνήμη, το συναίσθημα κ.λπ.

Στο βιβλίο αυτό περιέχονται επίσης κεφάλαια όπως: Η προσωποκεντρική προσέγγιση του Σταγειρίτη, Ύπνος και Όνειρα, οι “ψυχοδυναμικές” απόψεις του Αριστοτέλη σε σύγκριση με τις “γνωσιακές – συμπεριφορικές” του Κύπριου φιλοσόφου Ζήνωνα Κιτιέα (ιδρυτή του Στωικισμού).