Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που εξαντλούν κάθε φορά όλα τα χρονικά περιθώρια προκειμένου να ολοκληρώσουν μια υποχρέωση που έχουν αναλάβει. Σε σημαντικό ποσοστό αυτών των περιπτώσεων ανακαλύπτει κανείς ότι το άτομο δεν έχει κίνητρο για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα που έχει αναλάβει ή είχε κίνητρο και το έχει χάσει ή έχει χάσει τη σύνδεση ανάμεσα σε αυτό που πρέπει να κάνει και στο κίνητρό του.
Σε άλλες περιπτώσεις, η αργοπορία και η καθυστέρηση μπορεί να οφείλονται και στο φόβο της αποτυχίας. Γιατί το να αφήνει κανείς τα πάντα για την τελευταία στιγμή αποτελεί πάντα μια καλή δικαιολογία σε περίπτωση αποτυχίας. Τέλος, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η πιεστική και ψυχοφθόρα τακτική της «τελευταίας στιγμής» μπορεί να γίνει και συνήθεια και, σε πολλές περιπτώσεις, είναι η αίσθηση της πίεσης που γεμίζει το άτομο συναισθηματικά και το κάνει να ξεχνά άλλα προβλήματα που το απασχολούν παρά το κίνητρο ολοκλήρωσης της εργασίας του.