“Ψυχόσωμα, ένας νεολογισμός που προτείνω για να αναδείξω με μία συμπαγή λέξη ότι τίποτε δεν χωρίζει το σώμα από την ψυχή. Ένας τρόπος για να τονίσω γλωσσικά τη μονιστική πεποίθησή μου ως προς τη φύση της ψυχοσωματικής ενότητας. Για να πω ότι σε οντολογικό επίπεδο δεν υπάρχει παρά το βιολογικό σώμα, μέρος του οποίου προβάλλεται ως χωριστή οντότητα και το αποκαλούμε ψυχή. Για να παραδεχτώ ότι στον άνθρωπο, από την έναρξη των διαδικασιών σκέψης σχετικά με το “είναι” του μέχρι σήμερα, είναι αδύνατο να βιώνει διαρκώς την υπόστασή του με όρους σωματικής περατότητας. Για τον λόγο αυτό δημιούργησε το θεολογικό και φιλοσοφικό τέχνασμα του δυϊσμού. Χάρη σ’ αυτό μιλά σαν το σώμα και η ψυχή να είναι δύο φυσικές οντότητες, ενώ δεν είναι παρά δύο λειτουργικές οντότητες, απαραίτητες για να μπορεί ο άνθρωπος να σκέφτεται ως να είναι αυτός που ελέγχει την υπόστασή του, ως να είναι ευρύτερος, άπειρος, ίσως και αθάνατος έναντι του περιορισμένου και θνητού σώματός του.”