Η γονεϊκή ικανότητα των μητέρων που πάσχουν από σχιζοφρένεια δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη. Ένα ποσοστό αυτών καταφέρνει, μέσα από τα ιδιαίτερα συναισθήματα και χαρακτηριστικά που ανασύρει ο νέος αυτός ρόλος, να σταθεί σωστά ως γονιός και να έχει μια θετική επίδραση στην ανατροφή του παιδιού, σε άλλες περιπτώσεις όμως η επίδραση δεν είναι θετική φτάνοντας, μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις σε ελλειμματική φροντίδα του παιδιού έως και κακοποίηση. Στη συγκεκριμένη ερευνητική εργασία συζητούνται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης ψυχικής πάθησης, της σχιζοφρένειας, σε συνδυασμό με το μητρικό ρόλο, επιδημιολογικά στοιχεία, η γονεϊκή ικανότητα των μητέρων και, κυρίως, εργαλεία καταμέτρησης αυτής τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν και έχει καταγραφεί βιβλιογραφικά ότι παρουσιάζουν τη δυνατότητα αξιολόγησης των συγκεκριμένων παραμέτρων. Τέλος, συζητούνται δυνατότητες παρέμβασης που μπορούν να λάβουν χώρα για μια επαρκέστερη γονεϊκή φροντίδα και αποφυγή του στίγματος για τη συγκεκριμένη νόσο.