Η εμμονή ενός εφήβου με την καθαριότητα, τον καλλωπισμό κτλ. μπορεί να συνδέεται με την αναπτυξιακή φάση που διανύει και με τον τρόπο που βιώνει τη σχέση του με το σώμα του και την εικόνα του γενικότερα. Όλοι οι έφηβοι άλλωστε ασχολούνται έντονα με την εικόνα τους και τον προσωπικό τους καλλωπισμό. Όταν, όμως, η συμπεριφορά αυτή ξεπερνά τα όρια και γίνεται εμμονή με την καθαριότητα, τα μικρόβια, την τάξη, την καθαριότητα των ρούχων κ.ά. τότε περνάμε στα όρια της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής και της κατάθλιψης. Σε αυτή την περίπτωση η έντονη ενασχόληση με την καθαριότητα και την υγιεινή αποτελεί απλά ένα σύμπτωμα ψυχικής διαταραχής και οι γονείς αλλά και ο ειδικός που πρέπει να συμβουλευτούν πρέπει να ασχοληθούν θεραπευτικά με τα ασυνείδητα αίτια του συμπτώματος που μπορεί να είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση, ο φόβος της ενηλικίωσης και της σεξουαλικής ωρίμανσης. Σε λίγες περιπτώσεις, η έντονη ενασχόληση με την καθαριότητα που προκύπτει ξαφνικά και ενώ το παιδί δεν είχε τέτοιες συνήθειες μπορεί να αποτελεί και ένδειξη περιστατικού σεξουαλικής κακοποίησης.