Το άρθρο αυτό ακολουθεί την ιστορία της Bella, μιας γυναίκας τριάντα ετών, με ιστορικό σεξουαλικής κακοποίησης κατά την παιδική και εφηβική ηλικία από μέλη της οικογένειας. Η Bella εκδηλώνει συμπτώματα μετατραυματικού στρες, κατάθλιψης και άγχους. Έχει διαγνωστεί με οριακή διαταραχή προσωπικότητας συνοδευόμενη από σειρά σοβαρών περιστατικών αυτοτραυματισμού και εισαγωγών για νοσηλεία. Το δημιουργικό ταξίδι της στη δραματοθεραπεία ξεκίνησε από το ειδικό τμήμα του νοσοκομείου στο οποίο νοσηλευόταν στο οποίο παρακολουθούσε την ομάδα δραματοθεραπείας με συχνότητα μια φορά την εβδομάδα για χρονικό διάστημα εφτά μηνών. Η δραματοθεραπεία προσέφερε στη Bella τη δυνατότητα να ανακαλύψει ξανά το παιχνίδι και να παίξει σαν παιδί καθώς και μια νέα γλώσσα με δυνατότητες συμβολοποίησης μέσα από την οποία μπορούσε να κατανοήσει και να εκφράσει τα συναισθήματά της με ασφάλεια. Αποσπάσματα από ποιήματά της αναφέρονται σε διάφορα σημεία του άρθρου καθώς και αναφορές σε σχετικές βιβλιογραφικές πηγές.