Από την αρχαιότητα έως σήμερα ο άνθρωπος έχει την τάση να συγκεντρώνει, να διαφυλάσσει και να ταξινομεί αντικείμενα που θεωρεί πολύτιμα. Πόσες και πόσες συλλογές έχουμε ακούσει: γραμματόσημα, νομίσματα, τεύχη περιοδικών, βιβλία, κάρτες, φωτογραφίες, κασέτες, δίσκοι, έργα τέχνης, κούκλες, δακτυλήθρες, σουβενίρ, παλιές κάμερες και παλιά αντικείμενα γενικότερα και τόσες άλλες βέβαια…

Ποια ανάγκη ή ανάγκες μάλλον του ανθρώπου κρύβονται πίσω από τη συλλογή αντικειμένων;

-Η ανάγκη για τάξη και έλεγχο σε έναν κόσμο που βιώνεται ως χαοτικός. Εξ ου και η ανάγκη τακτοποίησης, οργάνωσης αλλά και αποτελεσματικής διακόσμησης ή έκθεσης των αντικειμένων, δραστηριότητες που σχεδόν συμπορεύονται με την ανάγκη της συλλογής. Φαίνεται ότι ο άνθρωπος έχει πάντα την ανάγκη να οργανώνει και να «κρατά» τον κόσμο γύρω του!

-Η συλλογή μπορεί να αποτελεί ένα μέσο έκφρασης ταυτότητας: “Εγώ αγαπώ τα παλιά αντικείμενα”! Και αυτό είναι σημαντικό γιατί το άτομο μπορεί να μην βρίσκει τρόπο έκφρασης της ταυτότητάς του με άλλους τρόπους.

-Παράλληλα, η συλλογή φέρνει κοντά ανθρώπους που εκφράζονται με τον ίδιο τρόπο και αποκτά έτσι και μια κοινωνική διάσταση. Δημιουργούνται σύλλογοι, σωματεία, clubs, διαδικτυακές ομάδες κοκ.

–Οι συλλογές αποτελούν έναν “τόπο” νοσταλγίας και αναζήτησης/διαφύλαξης αναμνήσεων, στοιχεία σημαντικά για τη συναισθηματική ρύθμιση και ευημερία του ατόμου.

-Παράλληλα, οι συλλογές αντικειμένων αποτελούν μια δημιουργική διαδικασία προσφέροντας τη χαρά της αναζήτησης, του “κυνηγιού”, της κατάκτησης, του επιτεύγματος, του να τα έχω “όλα” (αίσθηση πληρότητας)!

-Η χαρά που βιώνεται είναι σημαντική σε όλα τα στάδια ( αναζήτηση, εύρεση, απόκτηση), πυροδοτώντας στον εγκέφαλο μηχανισμούς επιβράβευσης και ευχαρίστησης.

Φαίνεται, τελικά, ότι οι συλλογές δεν είναι απλά ένα μάζεμα αντικειμένων αλλά αναζήτηση νοήματος για τους συλλέκτες τους! Ο συλλέκτης ψάχνει και αναζητά κομμάτια και στιγμές του ίδιου του εαυτού του, πολύτιμα και σημαντικά, και το ταξίδι αυτό είναι ανεκτίμητα μοναδικό!