Το προτεινόμενο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα για την κοινωνική ανάπτυξη των μαθητών προέκυψε από την αναγνώριση της έλλειψης κοινωνικής εκπαίδευσης στο σχολείο και την ανάγκη να καλυφθεί το κενό αυτό. Στόχος του παρόντος προγράμματος είναι να καλλιεργήσει βασικές κοινωνικές δεξιότητες και να συμβάλει στην ομαλότερη συμβίωση στο σχολικό περιβάλλον. Ο σχεδιασμός του προγράμματος στηρίχθηκε στη διεπιστημονική προσέγγιση της κοινωνικής ανάπτυξης, επιστρατεύοντας την Παιγνιοθεραπεία, τη Βιοσύνθεση, τη Φιλοσοφία για παιδιά, την Εκπαιδευτική Ψυχολογία, την Κοινωνική Ψυχολογία, τις έρευνες για την ανάπτυξη της Συναισθηματικής και Κοινωνικής Νοημοσύνης, για τη Διαχείριση των συγκρούσεων, για τον Εκφοβισμό κ.α. Οι συγγραφείς ευελπιστούν να συνδράμουν στην ευαισθητοποίηση της εκπαιδευτικής κοινότητας όσον αφορά την κοινωνική νοημοσύνη και εκπαίδευση των παιδιών στο σχολικό περιβάλλον.

Τι σημαίνει μια ψυχοθεραπευτική πρακτική με υπαρξιακό τρόπο; Ποιες είναι οι διαφορετικές προσεγγίσεις; Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και οι περιορισμοί της;
Η δεύτερη αναθεωρημένη έκδοση του Existential Therapies (Υπαρξιακές Ψυχοθεραπείες) πραγματεύεται αυτά τα βασικά ερωτήματα και πολλά άλλα, παρέχοντας στους φοιτητές και τους επαγγελματίες του κλάδου μια πολύτιμη επισκόπηση του διαφορετικού κόσμου της υπαρξιακής ψυχοθεραπευτικής πρακτικής. Η νέα έκδοση, που αναθεωρήθηκε κατά τέτοιον τρόπο ώστε να συνδιαλέγεται με τα τρέχοντα ζητήματα και τις τάσεις σ’ αυτόν τον τομέα, περιλαμβάνει:

– Αναφορές στους βασικούς πρωταγωνιστές και στη συνεισφορά τους, συμπεριλαμβανομένων των Yalom, van Deurzen, Spinelli, Frankl και Laing.
– Κεφάλαια όπου παρουσιάζονται ερευνητικά δεδομένα κάθε προσέγγισης.
– Μια εκτεταμένη μελέτη περίπτωσης που διατρέχει όλο το βιβλίο, δείχνοντας πώς διαφορετικές θεραπείες θα μπορούσαν να προσεγγίσουν την ίδια περίπτωση.
– Επισκόπηση κεφαλαίων, προβληματισμούς και πρόσθετες μελέτες περιπτώσεων  πάνω στην υπαρξιακή πρακτική.

Γραμμένο με μια δομή που επικεντρώνεται στην πρακτική άσκηση, το βιβλίο αυτό αποτελεί μια ουσιαστική εισαγωγή σε έναν τομέα ψυχοθεραπείας πλούσιο και ελπιδοφόρο.
Ο Mick Cooper είναι καθηγητής Συμβουλευτικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Roehampton.

Η απώλεια καλεί την ψυχή να επιτελέσει ένα έργο: Τον καλό αποχαιρετισμό του αγαπημένου όντος που χάθηκε. Το πένθος είναι η ολοκλήρωση του καλού αποχαιρετισμού. Για να ζεις, πρέπει να ξέρεις να πενθείς.
Κάποιες φορές, σε ορισμένες συνθήκες, το πένθος αστοχεί. Τότε εμφανίζεται η αντιδραστική κατάθλιψη. Η κατάθλιψη είναι το παράπονο μιας προδομένης αγάπης, το οποίο δεν απευθύνεται στον αποδέκτη του ευθέως αλλά μέσω τρίτου. Το κλειδί της κατάθλιψης είναι η αναποφάσιστη κατάσταση του αντικειμένου της απώλειας: Δεν είναι ούτε χαμένο ούτε μη-χαμένο.
Το παράδοξο της αναποφάσιστης κατάστασης υποστηρίζεται από την ενδοβολή του απολεσθέντος: Το Εγώ το έχει βάλει μέσα του. Η επεξεργασία της ενδοβολής και η υπέρβαση της αναποφάσιστης κατάστασης του απολεσθέντος μετατρέπει την κατάθλιψη σε πένθος, και έτσι τη θεραπεύει.
Η καλύτερη πρόληψη της κατάθλιψης είναι το πένθος: η τέχνη του καλού αποχαιρετισμού.

Οι σύγχρονες μελέτες δείχνουν ότι οι διατροφικές διαταραχές και η παχυσαρκία εξαπλώνονται με ταχύτατους ρυθμούς ταλαιπωρώντας πολλούς ανθρώπους ανεξαρτήτως φύλου και οι διάφορες παρεμβάσεις που προτείνονται είναι λιγότερο ή περισσότερο αποτελεσματικές. Ωστόσο, η θεραπευτική ενασχόληση και η επικέντρωση στην εικόνα του σώματος που είναι βασικός αιτιολογικός παράγοντας των διατροφικών διαταραχών φαίνεται να απουσιάζουν από τις περισσότερες παρεμβάσεις.

Η εικόνα σώματος αποτελεί μια πολύ σημαντική παράμετρο του ανθρώπινου ψυχισμού καθώς λειτουργεί ως ένας βασικός ρυθμιστικός παράγοντας της συμπεριφοράς του ατόμου. Μελέτες δείχνουν ότι οι διαταραχές λήψης τροφής και η παχυσαρκία συνδέονται άμεσα με την κακή εικόνα σώματος, γι’ αυτό και κρίνεται απαραίτητο οι κλινικοί θεραπευτές να έχουν τη γνώση να χειρίζονται και αυτή τη μεταβλητή στο πλαίσιο μιας θεραπείας.

Το βιβλίο αποσκοπεί στη θεωρητική ενημέρωση για την εικόνα του σώματος και στην παρουσίαση ασκήσεων βελτίωσής της μέσα από συγκεκριμένες οδηγίες για την εφαρμογή τους και τη θεραπευτική χρήση τους.

Η συγγραφέας ασχολείται με τις διατροφικές διαταραχές και την παχυσαρκία τουλάχιστον 20 χρόνια. Στο διάστημα αυτό, οι κλινικές παρατηρήσεις οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι καμία θεραπευτική παρέμβαση στον τομέα αυτό δεν θα είναι αποτελεσματική αν δεν συνυπολογίσει τη διάσταση της εικόνας του σώματος και δεν στοχεύσει στην αλλαγή της επί το θετικότερο, δηλαδή, στην αποδοχή της εικόνας του σώματος και κατ’ επέκταση του εαυτού.