Η παρούσα ερευνητική εργασία μελετά την εφαρμογή της δραματοθεραπείας μέσω  διαδικτύου σε εφήβους. Πιο συγκεκριμένα, η τεχνική της δραματοθεραπείας που χρησιμοποιείται στη συγκεκριμένη μελέτη είναι η “δημιουργία ιστορίας” και απευθύνεται σε εφήβους που είναι ιδιαίτερα απομονωμένοι και λαμβάνουν ήδη τη βασική σχολική εκπαίδευση στο σπίτι. Ακολουθείται η δομή τριών βασικών σταδίων στην πορεία της θεραπευτικής παρέμβασης:

Αρχικά, ζητείται από τον έφηβο να προσπαθήσει να θυμηθεί μια ιστορία με την οποία νιώθει πολύ συνδεδεμένος και είναι συνήθως από την παιδική του ηλικία.

Σε δεύτερη φάση, ο δραματοθεραπευτής διαβάζει μια ιστορία μέχρι ένα κρίσιμο σημείο και ζητείται από τον έφηβο να δώσει τη δική του συνέχεια και τέλος σε αυτή την ιστορία.

Τέλος, ζητείται από τον έφηβο να δημιουργήσει μια δική του ιστορία με τη χρήση του γνωστού Six-Part Storymaking Method (Lahad and Dent-Brown, 2012). Η τεχνική αυτή προσφέρει και ένα χρήσιμο διαγνωστικό εργαλείο αξιολόγησης των αμυντικών μηχανισμών του εφήβου με τη χρήση του Lahad’s BASIC Ph.

Όπως συμπεραίνεται, η συγκεκριμένη θεραπευτική παρέμβαση προσφέρει ούτως ή άλλως τη δυνατότητα θεραπείας σε άτομα που δεν θα είχαν άλλον τρόπο να λάβουν υποστήριξη και θεραπεία. Προκύπτουν αρκετές προκλήσεις στην εφαρμογή της αλλά η χρήση της δραματοθεραπείας στο διαδίκτυο δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υποτιμηθεί, αντιθέτως θα πρέπει να ενισχυθεί και να ερευνηθούν και νέοι τρόποι εφαρμογής των τεχνικών και εργαλείων της δραματοθεραπείας σε διαδικτυακό περιβάλλον.

Όπως τονίζει και ο Orr (2011): “Τα ψηφιακά μέσα μπορούν να είναι ένας διαμεσολαβητής, όπως είναι και το πινέλο στη ζωγραφική ένας διαμεσολαβητής, και δεν είναι ο διαμεσολαβητής που καθορίζει τη θεραπευτική επιτυχία αλλά περισσότερο ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται από τον θεραπευτή”.