Τα παραμύθια αποτελούν διαχρονικά και διαπολιτισμικά ένα σημαντικό εργαλείο διδακτικής των εκπαιδευτικών της προσχολικής εκπαίδευσης. Σε αυτή την ερευνητική εργασία παρουσιάζονται στοιχεία που υποστηρίζουν ότι η χρήση των παραμυθιών με τα παιδιά, μέσω της αφήγησης, της δυνατότητας επανάληψη αυτής και των παιχνιδιών ρόλων, συντελεί στη συναισθηματική ρύθμιση και ισορροπία των παιδιών. Μέσα από τα παραμύθια ο εκπαιδευτικός μπορεί να δουλέψει ως ενότητα τον ψυχισμό και τις γνωσιακές λειτουργίες/ δυνατότητες του παιδιού θέτοντας έτσι τις βάσεις για μια δυναμική αλληλεπίδραση ενδοψυχικών λειτουργιών και εξωτερικής πραγματικότητας. Για το λόγο αυτό τα παραμύθια θα πρέπει να έχουν μια σημαντική θέση στα εκπαιδευτικά προγράμματα των σχολείων καθώς συντελούν στην ανάπτυξη του παιδιού ως ενότητα μη διαχωρίζοντας τις συναισθηματικές από τις γνωστικές δυνατότητες στον τρόπο παιδαγωγικής αντιμετώπισης.