Η Six-Part Story Method (SPSM) δημιουργήθηκε από τον Ισραηλινό ψυχολόγο και δραματοθεραπευτή Μ. Lahad (1992) και χρησιμοποιείται για διαγνωστικούς και θεραπευτικούς χειρισμούς στη δραματοθεραπεία. Ο συμμετέχων καλείται να δημιουργήσει μια ιστορία που αποτελείται από έξι μέρη: (1). Bασικός ήρωας/ περιβάλλον στο οποίο ζει (2). Αποστολή/ έργο του ήρωα (3). Εμπόδια που συναντά στην πορεία του (4). Επιβοηθητικοί παράγοντες (5). Κύρια δράση (6). Συνέπειες/ αποτελέσματα.

Ο συμμετέχων αφηγείται, διαβάζει ή περιγράφει την ιστορία που δημιούργησε, στο περιεχόμενο της οποίας μπορούν να γίνουν σημαντικοί θεραπευτικοί χειρισμοί και επεξεργασία. Το πιο σημαντικό στοιχείο όμως, που εμπεριέχεται γενικότερα στη δραματοθεραπευτική εργασία με τις «ιστορίες», είναι ότι ο συμμετέχων μπορεί να ταυτιστεί με τον ήρωα της ιστορίας και να μπορέσει, με αυτό τον τρόπο, να επεξεργαστεί υλικό το οποίο, υπό άλλες συνθήκες, θα του δημιουργούσε σημαντικές αντιστάσεις.