Aποτελέσματα προηγούμενων ερευνητικών εργασιών έχουν δείξει ότι οι άντρες που ανησυχούν και προβληματίζονται σχετικά με το μέγεθος του πέους έχουν σημαντικά μεγαλύτερες πιθανότητες να εκδηλώσουν στυτική και οργασμική δυσλειτουργία κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής (Johnston et al., 2014; Veale, Miles, Read, Troglia, Carmona, et al., 2015; Veale, Miles, Read, Troglia, Wylie, et al., 2015; Veale et al., 2014). Η παρούσα ερευνητική εργασία εξετάζει το κατά πόσο η τάση του να γίνεται κανείς παρατηρητής/θεατής του εαυτού του (spectatoring) κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής μπορεί να μεσολαβεί, ως γνωστική διαδικασία, στη σχέση που υφίσταται μεταξύ σεξουαλικής δυσλειτουργίας και ανησυχίας περί του μεγέθους του πέους.

Ο άντρας που έχει αγωνία και άγχος κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής για την εικόνα/ μέγεθος του πέους του είναι αναμενόμενο να αρχίσει να παρατηρεί τον εαυτό του κατά τη διάρκεια της επαφής. Η παρατήρηση αυτή όμως λειτουργεί ως διάσπαση και παρεμβολή στη συγκέντρωση που απαιτείται σε ενδογενή και εξωγενή ερωτικά ερεθίσματα προκειμένου να αφεθεί στην ερωτική διέγερση και να λειτουργήσει σεξουαλικά.

Οι Masters and Johnson (1970) υπογράμμισαν πρώτοι την έννοια της παρατήρησης/θέασης του εαυτού (spectatoring) κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής και, μάλιστα, υπό δύο συγκεκριμένες μορφές έκφρασης: τη σεξουαλική ντροπή/αμηχανία κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής (sexual embarrassment) και την εστίαση στον εαυτό (sexual self-focus).

Βάσει των προαναφερθέντων η παρούσα εργασία εξετάζει τις εξής τέσσερις υποθέσεις:

-Μπορεί η τάση ντροπής/αμηχανίας κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής (sexual embarrassment) να μεσολαβεί στη σχέση που υφίσταται μεταξύ της ανησυχίας περί του μεγέθους του πέους και της στυτικής δυσλειτουργίας;

-Μπορεί η τάση ντροπής/αμηχανίας κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής (sexual embarrassment) να μεσολαβεί στη σχέση που υφίσταται μεταξύ της ανησυχίας περί του μεγέθους του πέους και της διαταραχής οργασμού;

-Μπορεί η τάση εστίασης στον εαυτό (sexual self-focus) κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής να μεσολαβεί στη σχέση που υφίσταται μεταξύ της ανησυχίας περί του μεγέθους του πέους και της στυτικής δυσλειτουργίας;

-Μπορεί η τάση εστίασης στον εαυτό (sexual self-focus) κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής να μεσολαβεί στη σχέση που υφίσταται μεταξύ της ανησυχίας περί του μεγέθους του πέους και της διαταραχής οργασμού;

Οι άντρες που συμμετείχαν στην έρευνα αναφέρθηκαν σχετικά με τις σεξουαλικές επαφές που είχαν τον τελευταίο μήνα. Τα αποτελέσματα έδειξαν, πράγματι, ότι η αγωνία /άγχος για το μέγεθος του πέους κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής οδηγεί πράγματι σε μεγαλύτερη τάση παρατήρησης/ θέασης του εαυτού κατά τη διάρκεια της επαφής, γεγονός που στη συνέχεια προβλέπει υψηλότερα ποσοστά στυτικής και οργασμικής δυσλειτουργίας.