Η αναπαράσταση μέσω θεατρικού αυτοσχεδιασμού ενός γεγονότος που έχει προκαλέσει σύγκρουση σε ένα ζευγάρι, από την οπτική των δύο συντρόφων ξεχωριστά κατά τη διάρκεια της θεραπείας ζευγαριού, καθώς επίσης και η χρησιμοποίηση του ενός συντρόφου ως «βοηθού-ηθοποιού» στην αναπαράσταση του άλλου, αποτελεί μια ξεχωριστή θεατρική εφαρμογή της τεχνικής του ψυχοδράματος που καλλιεργεί την προοπτική, προωθεί την ενσυναίσθηση στις σχέσεις του ζευγαριού, μειώνει τις αντιστάσεις των δύο συντρόφων ότι μπορεί να ακυρωθούν από τη διαφωνία που προκύπτει μεταξύ τους και δείχνει το δρόμο για νέες δυνατότητες επίλυσης του προβλήματος. Η αναπαράσταση του κάθε συντρόφου ακολουθείται από αντιστροφή ρόλου μεταξύ του «βοηθού-ηθοποιού» και του χαρακτήρα που έχει δοθεί στο «βοηθό-ηθοποιό» από τον/ την σύντροφο. Η ανάλυση της διαδικασίας από το υλικό του βίντεο που προκύπτει και η ανατροφοδότηση συντελούν στη συνεργασία, την αυτοπαρατήρηση και τον αναστοχασμό στο ζευγάρι. Παρουσιάζεται μια περιπτωσιολογική μελέτη που περιγράφει την εφαρμογή της μεθόδου.