Κίνητρο για τη συγγραφή αυτού του βιβλίου είναι η έκπληξη που νιώθω διαβάζοντας εργασίες μου στη διάρκεια των χρόνων. Βίωσα εξαίσια μέσα μου την αλλαγή στον τρόπο που κατανοώ και προσεγγίζω εκείνους που με εμπιστεύονται. Τους ευγνωμονώ για τη συνθεραπεία μας. Επιχειρώ να πραγματευτώ το α-δύνατο της εργασίας που είναι η ψυχανάλυση. Στο α-δύνατο υπάρχουν ερωτήσεις για να γεννούν καινούργια ερωτήματα. Οι βέβαιες όμως απαντήσεις είναι το δυστύχημα της ερώτησης… Ποιο είναι τότε το βίωμα τόσο του αναλυτή όσο και του αναλυόμενου υπό αυτές τις συνθήκες; Ζουν σε διαρκή αγωνία; Ίσως την αγωνία να την ενισχύει και η εξής συνθήκη: Από τη μία η ανάγκη του καθενός να καθρεφτίζεται ζητώντας την αγάπη από τον άλλον, από την άλλη η ανάγκη να διαχωρίζεται, να διαφοροποιείται. Είναι σαν εκείνον που απειλείται από τον ληστή. «Τα λεφτά ή τη ζωή σου». Ό,τι και να αποφασίσει, έχει χάσει κάτι. Ιδού το διακύβευμα. Β. Δ.
