Μετά τον τοκετό έχουν επέλθει σημαντικές αλλαγές στη ζωή μιας γυναίκας και του ζευγαριού γενικότερα. Ουσιαστικά, έχει λάβει χώρα μια ιατρική επέμβαση που αν μη τι άλλο απαιτεί το χρόνο της για να επανέλθει ο οργανισμός στα φυσιολογικά επίπεδα δυνάμεων και λειτουργίας του. Η διαδικασία του θηλασμού επίσης απαιτεί σωματικές αλλά και ψυχικές δυνάμεις. Ορμονικά θέματα επιφέρουν αλλαγές, διακυμάνσεις της διάθεσης κοκ.
Αυτό, όμως, που είναι σημαντικό να κατανοηθεί είναι η αλλαγή που επέρχεται στην εσωτερική/ ψυχική εικόνα της γυναίκας μετά από τη διαδικασία της κύησης, του τοκετού, του θηλασμού αλλά και της απαιτητικής, από πλευρά δυνάμεων, διαδικασίας φροντίδας του μωρού. Πώς μεταφράζονται και πώς καταγράφονται σε ψυχικό επίπεδο αυτές οι αλλαγές; Τα πράγματα ερμηνεύονται συνήθως σε λογικό και πρακτικό επίπεδο χωρίς να δίνεται σημασία στις ουσιαστικές εικόνες που δημιουργούνται συναισθηματικά μέσα μας. Υπό αυτή την έννοια, λοιπόν, η γυναίκα χρειάζεται χρόνο για να νιώσει και να συνειδητοποιήσει «τι σημαίνουν» για εκείνη οι αλλαγές αυτές σε ψυχικό επίπεδο. Συχνά, η ανησυχία για την επαναφορά της σεξουαλικής επιθυμίας αφορά περισσότερο το άγχος «να γίνουν όλα όπως πριν, προκειμένου να μην έρθω σε επαφή με τις ουσιαστικές αλλαγές, θετικές ή αρνητικές…». Τέλος, η εμμονή να γίνει και πάλι η σεξουαλική συνεύρεση όπως πριν μπορεί να είναι μια κάλυψη σε πράγματα που αγχώνουν περισσότερο και δεν θέλει κανείς να συνειδητοποιήσει τις απώλειές τους, τις αλλαγές τους, τις δεσμεύσεις αλλά και τις συγχωνεύσεις που δημιουργούν.