Πολλές φορές δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας την έκφραση συναισθημάτων μέσα στη σχέση μας από το φόβο ότι θα δημιουργηθούν προβλήματα και συγκρούσεις… Συχνά εδώ ενέχει ο φόβος της εγκατάλειψης ή της «τιμωρίας» από τον/την σύντροφό μας που δεν θα μπορέσει να αντέξει αυτή την πλευρά του εαυτού μας. Η μη έκφραση συναισθημάτων, όμως, ιδιαίτερα του θυμού ή της απογοήτευσης, οδηγεί σταδιακά στην αποξένωση και στη συνέχεια στην ανία που δεν είναι τίποτα άλλο από την απουσία συναισθήματος σε μια σχέση. Οι  δύο σύντροφοι, προκειμένου να «μην θυμούνται» όλα αυτά που τους ενοχλούν στη συμβίωσή τους, αρχίζουν και απομονώνονται από τα συναισθήματά τους, σαν να μην «νιώθουν» τίποτα γενικότερα, με αποτέλεσμα σταδιακά να εγκαθιδρύεται ένα αίσθημα «κενού», απαισιοδοξίας και… βέβαια βαρεμάρας μέσα στη σχέση… Νιώθουν σαν να μην συμβαίνει πια «τίποτα» μέσα στο σπίτι, στη συμβίωσή τους… Ίσως γιατί και οι ίδιοι βρίσκονται ήδη έξω από αυτή…