Πολλά παιδιά, από την ηλικία των 2,5-3 ετών στην οποία αρχίζουν να έχουν την ικανότητα να υποδύονται ρόλους στα παιχνίδια τους, μπορεί να έχουν φανταστικούς φίλους που συνεχίζουν να υπάρχουν στη ζωή τους μέχρι και τα χρόνια του δημοτικού σχολείου. Η φαντασία βοηθά τα παιδιά να μαθαίνουν για το περιβάλλον γύρω τους, να διαχειρίζονται καλύτερα τις σχέσεις τους και να μαθαίνουν να επιλύουν και να διαχειρίζονται προβλήματα. Οι φανταστικοί φίλοι μπορεί να βοηθούν ένα παιδί να αντιμετωπίσει μια σημαντική αλλαγή στη ζωή του (π.χ. αλλαγή τόπου κατοικίας και σχολείου, τη γέννηση άλλου παιδιού, την ανάγκη να κάνει φίλους κ.ά.), ή το να αποκτήσει μια νέα δεξιότητα. Τα περισσότερα παιδιά έχουν επίγνωση ότι οι φανταστικοί τους φίλοι δεν είναι αληθινοί αλλά, παρόλα αυτά, νιώθουν ότι τους βοηθούν πολύ να αντεπεξέρχονται σε δύσκολες ή άβολες καταστάσεις, αλλά και ως διέξοδος σε συναισθήματα τα οποία δεν μπορούν να κατανοήσουν ή να εκφράσουν. Για πολλά παιδιά ένας φανταστικός φίλος είναι απλά διασκέδαση και ψυχαγωγία και ερευνητικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι το γεγονός αυτό δεν αποτελεί στοιχείο που υποδεικνύει απαραίτητα κάποια ανησυχία για τους γονείς ή ότι ένα παιδί έχει δυσκολία στις κοινωνικές του συναναστροφές, νιώθει μοναξιά ή βαριέται. Όπως τονίζεται, κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και θα πρέπει να εκτιμάται αν η εμφάνιση ενός φανταστικού φίλου στη ζωή του παιδιού υποδεικνύει την απουσία κάτι άλλου σημαντικού στη ζωή του, τη δυσκολία του να κάνει φίλους κλπ., ή, απλά, πολύ μη δομημένο/ ελεύθερο χρόνο στο σπίτι τον οποίο το παιδί έχει ανάγκη να γεμίσει με κάτι πιο ενδιαφέρον και περιπετειώδες..