Είναι πράγματι ένα σοκ για έναν γονιό όταν αντιλαμβάνεται, είτε μέσω διαφόρων αντικειμένων που ξαφνικά το παιδί φέρνει στο σπίτι, είτε όταν τελικά πιάνεται και συλλαμβάνεται, ότι μπορεί να κλέβει από διάφορα καταστήματα. Και είναι ακόμη πιο σοκαριστικό όταν κλέβει πράγματα τα οποία έχει ή δεν του λείπουν. Πολλοί έφηβοι μπορεί να εμπλακούν σε αυτή τη συμπεριφορά απλά και μόνο για τη διέγερση και την «πώρωση» που τους αποφέρει. Εξάπτονται από την αίσθηση της περιπέτειας και το ρίσκο: μπορεί και να τους πιάσουν, μπορεί και όχι, όμως μερικές φορές τόσο πολύ δεν προσέχουν που τους πιάνουν τελικά. Η επίδραση της παρέας των συνομηλίκων είναι πολύ σημαντική σε αυτή την περίπτωση γιατί αν έχουν εμπλακεί σε μια παρέα που το κάνει αυτό, θα το κάνουν και οι ίδιοι γιατί διαφορετικά θα θεωρηθούν εκτός παρέας και μη αποδεκτοί. Για τους έφηβους είναι πολύ σημαντική η αποδοχή και η ένταξη στην ομάδα των συνομηλίκων.
Τα αίτια βέβαια αυτής της συμπεριφοράς μπορεί να είναι και πιο σοβαρά και να εξυπηρετούν βαθύτερες ψυχικές ανάγκες: ένας έφηβος μπορεί να κλέβει από τα καταστήματα «αυτά που δεν έχει», δηλαδή την αγάπη και την προσοχή των σημαντικών άλλων στη ζωή του, και έτσι ελπίζει ότι θα γεμίσει συναισθηματικά και θα νιώσει καλύτερα. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ένα θέμα που οι γονείς πρέπει να αξιολογήσουν με προσοχή και να αναζητήσουν τη βοήθεια ειδικού.