Η γυναίκα βρίσκεται σε μια δύσκολη θέση όταν η σεξουαλική διέγερση και εκσπερμάτιση δεν ολοκληρώνονται από τη μεριά του συντρόφου της μην γνωρίζοντας αρχικά πώς να ορίσει και να  κατανοήσει το πρόβλημα. Ακόμη κι αν η ίδια καταφέρνει (αρχικά τουλάχιστον) να αφεθεί ψυχικά και να φτάσει σε οργασμό, βιώνει μια παράξενη «αναμονή» χωρίς όρια και σαν ο σύντροφός της να μην είναι «μέσα» στη σεξουαλική επαφή. Το γεγονός αυτό από μόνο του δημιουργεί έναν εκνευρισμό και μια ασάφεια που χρωματίζει την αίσθηση όλης της σεξουαλικής επαφής. Κατά τη διάρκεια αυτής της αναμονής και ασάφειας εξαρτάται από την εμπειρία και την αυτοπεποίθηση της ίδιας σχετικά με τις σκέψεις και τα συναισθήματα που θα γεννηθούν που θα επηρεάσουν τον τρόπο αντίδρασής της. Είναι, πάντως σημαντικό, παρά τη δυσκολία του προβλήματος, η ίδια να μην θεωρήσει ότι ευθύνεται γι’ αυτό ή ότι δεν είναι αρκετά ελκυστική για να μπορέσει να διεγείρει αρκετά το σύντροφό της. Αντίθετα, στις περισσότερες περιπτώσεις ισχύει ακριβώς η αντίστροφη αιτιολόγηση, ότι δηλαδή το έντονο ενδιαφέρον του συντρόφου για την ίδια και η επιθυμία του να την ικανοποιήσει «μπλοκάρουν» ουσιαστικά την ψυχική του κατάσταση μην επιτρέποντάς του να αφεθεί και να «δοθεί» ουσιαστικά στη σεξουαλική συνεύρεση. Είναι σημαντικό η γυναίκα να μην αγχωθεί και να διατηρήσει τη δική της επιθυμία και διέγερση που βοηθούν πολύ τον άντρα να παρασυρθεί από τη σεξουαλική κλιμάκωση. Οι διαρκείς συζητήσεις και ερωτήματα για τι συμβαίνει και τι μπορεί να φταίει “μπλοκάρουν” περισσότερο μια διαδικασία που ουσιαστικά χρειάζεται χαλάρωση παρά αγωνία και συνεχή ερωτήματα που κανείς ουσιαστικά δεν μπορεί να απαντήσει με σαφήνεια. Σχετικά με άλλες σεξουαλικές δυσλειτουργίες (στυτική δυσλειτουργία, πρόωρη εκσπερμάτιση) πρόκειται για ένα πρόβλημα που δίνει τη δυνατότητα στη γυναίκα αρχικά να το «αγνοήσει» αφήνοντας έτσι και στο σύντροφο το χρονικό περιθώριο να χαλαρώσει σταδιακά και να αφεθεί στη σεξουαλική διαδικασία.