Είναι γεγονός ότι ένα στυτικό πρόβλημα μπορεί να εμφανιστεί χωρίς να συντρέχει κάποια σοβαρότερη ψυχολογική ή οργανική πάθηση. Για παράδειγμα, ένας θόρυβος, κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής, μπορεί να αποσπάσει την προσοχή του άντρα και να προκαλέσει στυτική διαταραχή. Η κούραση της ημέρας ή άλλες μικροδυσκολίες της καθημερινότητας μπορεί να εμφανιστούν ξαφνικά στη σκέψη του άντρα και να αποσπάσουν την προσοχή του από την ατμόσφαιρα της σεξουαλικής συνεύρεσης. Αλλά και μια απότομη κίνηση ή συμπεριφορά της συντρόφου, ιδιαίτερα εάν πρόκειται για μια νέα γνωριμία, μπορεί να οδηγήσει σε δυσλειτουργία της στύσης που επανέρχεται βέβαια με λίγη ηρεμία και συγκέντρωση. Ας μην ξεχνάμε ότι η στυτική λειτουργία αποτελεί μια ψυχοσωματική λειτουργία και ως τέτοια κινείται σε μια ευαίσθητη ισορροπία. Οτιδήποτε μπορεί να αποσπάσει την προσοχή του άντρα κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής συνεύρεσης και να τον αποκόψει από τη σεξουαλική ατμόσφαιρα και εικόνα μπορεί να δημιουργήσει μια στυτική διαταραχή.

Το άγχος της απόδοσης αποτελεί το βασικό μηχανισμό δημιουργίας και διατήρησης των σεξουαλικών δυσλειτουργιών. Το άτομο φοβάται την απόδοσή του κατά τη σεξουαλική επαφή, σκέφτεται συνέχεια «αν θα τα πάει καλά» και «πώς θα φανεί στη σύντροφό του». Δεν μπορεί να απαλλαγεί από τις αρνητικές σκέψεις, το φόβο της αποτυχίας και την ντροπή που θα νιώσει αν «δεν τα καταφέρει». Η εικόνα του μοιάζει σαν να καταρρέει και μόνο με τη σκέψη της έκθεσης και της αποτυχίας. Το άγχος μπορεί να αρχίζει να «χτίζεται» πολύ πριν την επαφή ή και σε άσχετη χρονική στιγμή και το άτομο νιώθει ότι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει και να ελέγξει τον εαυτό του. Κατά βάση, το άγχος απόδοσης έχει να κάνει με την παρουσία του άλλου και την έκθεση στα μάτια του και στην κριτική του γιατί ο ίδιος μπορεί όταν είναι μόνος του, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια αυνανισμού, να είναι ήρεμος και να λειτουργεί χωρίς κανένα πρόβλημα. Γι’ αυτό και συχνά αναφέρεται βιβλιογραφικά ότι υπάρχει σημαντική συσχέτιση μεταξύ σεξουαλικών δυσλειτουργιών και κοινωνικής φοβίας.

Κάθε γυναίκα έχει τη δυνατότητα του οργασμού, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάθε σεξουαλική της επαφή πρέπει υποχρεωτικά να καταλήγει σε οργασμό. Η επίτευξη του οργασμού σε κάθε σεξουαλική πράξη εξαρτάται από τη δική της επιθυμία αλλά και του συντρόφου της, τον επαρκή ερεθισμό κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής, τη συναισθηματική της διάθεση κοκ. Πολλοί παράγοντες μπορεί να συντελέσουν αρνητικά: η μη επαρκής επικοινωνία, το άγχος, ο φόβος, η μη εκδήλωση ενδιαφέροντος και ερωτικής επιθυμίας από το σύντροφό της, η κούραση και το στρες από τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας, μπορεί να διαταράξουν την επιθυμία της και να καταστείλουν τη διέγερσή της. Αν η διέγερση δεν είναι επαρκής είναι φυσικό και η επίτευξη του οργασμού να καθίσταται δυσκολότερη έως ουσιαστικά ανέφικτη.

Τα παιδιά αρχίζουν να ανακαλύπτουν το σώμα τους και να έχουν απορίες σχετικά με αυτό από την ηλικία των 3 ετών. Ειδικά αν έχουν αδέλφια του άλλου φύλου, αρχίζουν να παρατηρούν τις διαφορές μεταξύ τους και να ρωτούν γι’ αυτές. Επιπλέον, αν η μητέρα τους μείνει έγκυος, η κοιλιά της που φουσκώνει διεγείρει την παιδική φαντασία τους με αποτέλεσμα ανάλογες ερωτήσεις. Οι ερωτήσεις βέβαια σε αυτές τις ηλικίες είναι αρκετά απλές και ανάλογες πρέπει να είναι και οι απαντήσεις.

Από την ηλικία των πέντε ετών, η αντίληψη του παιδιού για τον κόσμο διευρύνεται περισσότερο και οι ερωτήσεις του γίνονται πιο σύνθετες: πώς γεννιούνται τα παιδιά, γιατί οι γονείς φιλιούνται στο στόμα, γιατί κοιμούνται μαζί κοκ. Οι καίριες ερωτήσεις ωστόσο για θέματα σχετικά με την ανθρώπινη σεξουαλικότητα αρχίζουν στην ηλικία των 10 με 11 ετών. Σε αυτή την ηλικία πια το παιδί είναι σε θέση να συνειδητοποιήσει τη σημασία της σεξουαλικής πράξης καθώς επίσης ότι αυτή αποτελεί μέρος και της προσωπικής ζωής των γονέων του. Οι συζητήσεις για αυτά τα θέματα ανοίγουν νέες πόρτες επικοινωνίας και επαφής μεταξύ γονέων και παιδιών.