Ολοένα και αυξάνεται ο αριθμός των ζευγαριών που εξομολογείται ότι έχει σταματήσει η ερωτική επαφή μεταξύ τους, σε ορισμένες περιπτώσεις και για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι ίδιοι «φέρουν» αυτή την κατάσταση ως ένα ανομολόγητο μυστικό και ουσιαστικά πρόκειται για ένα «βάρος» που βιώνεται στη σχέση και τη συμβίωσή τους. Νιώθουν ότι περπατούν σε ασταθές έδαφος και ότι δεν είναι φυσιολογικοί… Συχνά μάλιστα ζηλεύουν τα άλλα ζευγάρια που χαίρονται περισσότερο τη σχέση τους ενώ οι ίδιοι όχι… Το ζευγάρι που έχει απομακρυνθεί ερωτικά έχει ουσιαστικά συσσωρεύσει έντονο θυμό στη σχέση του, τον οποίο μάλιστα δεν συνειδητοποιεί και δεν εκφράζει. Πολλές απογοητεύσεις και ρήξεις που οφείλονται σε καθημερινά και ρεαλιστικά ζητήματα μπορεί να έχουν συμβάλλει σε αυτό. Το βέβαιο πάντως είναι ότι η «εικόνα», το πρότυπο και η φαντασίωση που είχε ο ένας για τον άλλον έχουν σημαντικά τροποποιηθεί. Παράλληλα, το πρόβλημα δεν έχει εκφραστεί και δεν έχει συζητηθεί. Παρατηρείται σημαντική άρνηση έκφρασης και αντιμετώπισης της κατάστασης που μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους: το φόβο του χωρισμού και της εγκατάλειψης, την τάση ενοχοποίησης ότι κάποιος από τους δύο «φταίει» περισσότερο για την αποφυγή της σεξουαλικής δραστηριότητας κοκ.

Οι φάσεις της σεξουαλικής λειτουργίας είναι τρεις και είναι κοινές στον άντρα και τη γυναίκα: Η φάση της ερωτικής επιθυμίας, η φάση της διέγερσης και η φάση του οργασμού. Βιβλιογραφικά αναφέρεται σε πολλές περιπτώσεις και μια τέταρτη φάση που ακολουθεί τον οργασμό και ονομάζεται φάση αποκατάστασης. Η ολοκληρωμένη σεξουαλική δραστηριότητα προϋποθέτει την ομαλή λειτουργία και αλληλοδιαδοχή όλων των φάσεων που αναφέρθηκαν. Παράλληλα, η διευκρίνιση των παραπάνω σταδίων διευκολύνει τον εντοπισμό των δυσκολιών ή δυσλειτουργιών που εμφανίζονται. Για παράδειγμα, πολλοί άντρες αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της επαρκούς στυτικής λειτουργίας κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης και αναζητούν τρόπους αντιμετώπισής της, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις δεν συνειδητοποιούν ότι ξεκινούν τη σεξουαλική επαφή χωρίς να έχουν ερωτική επιθυμία. Με άλλα λόγια δεν συνειδητοποιούν ότι το πρόβλημα ξεκινά σε προηγούμενη φάση της σεξουαλικής λειτουργίας (στη φάση της ερωτικής επιθυμίας) και όχι στη φάση της διέγερσης (δηλαδή, στη στυτική λειτουργία).

Μετά τον τοκετό έχουν επέλθει σημαντικές αλλαγές στη ζωή μιας γυναίκας και του ζευγαριού γενικότερα. Ουσιαστικά, έχει λάβει χώρα μια ιατρική επέμβαση που αν μη τι άλλο απαιτεί το χρόνο της για να επανέλθει ο οργανισμός στα φυσιολογικά επίπεδα δυνάμεων και λειτουργίας του. Η διαδικασία του θηλασμού επίσης απαιτεί σωματικές αλλά και ψυχικές δυνάμεις. Ορμονικά θέματα επιφέρουν αλλαγές, διακυμάνσεις της διάθεσης κοκ.
Αυτό, όμως, που είναι σημαντικό να κατανοηθεί είναι η αλλαγή που επέρχεται στην εσωτερική/ ψυχική εικόνα της γυναίκας μετά από τη διαδικασία της κύησης, του τοκετού, του θηλασμού αλλά και της απαιτητικής, από πλευρά δυνάμεων, διαδικασίας φροντίδας του μωρού. Πώς μεταφράζονται και πώς καταγράφονται σε ψυχικό επίπεδο αυτές οι αλλαγές; Τα πράγματα ερμηνεύονται συνήθως σε λογικό και πρακτικό επίπεδο χωρίς να δίνεται σημασία στις ουσιαστικές εικόνες που δημιουργούνται συναισθηματικά μέσα μας. Υπό αυτή την έννοια, λοιπόν, η γυναίκα χρειάζεται χρόνο για να νιώσει και να συνειδητοποιήσει «τι σημαίνουν» για εκείνη οι αλλαγές αυτές σε ψυχικό επίπεδο. Συχνά, η ανησυχία για την επαναφορά της σεξουαλικής επιθυμίας αφορά περισσότερο το άγχος «να γίνουν όλα όπως πριν, προκειμένου να μην έρθω σε επαφή με τις ουσιαστικές αλλαγές, θετικές ή αρνητικές…». Τέλος, η εμμονή να γίνει και πάλι η σεξουαλική συνεύρεση όπως πριν μπορεί να είναι μια κάλυψη σε πράγματα που αγχώνουν περισσότερο και δεν θέλει κανείς να συνειδητοποιήσει τις απώλειές τους, τις αλλαγές τους, τις δεσμεύσεις αλλά και τις συγχωνεύσεις που δημιουργούν.