Το νέο βιβλίο του Genovino Ferri και του Giuseppe Cimini ερμηνεύει και εμπλουτίζει τις ψυχαναλυτικές ενοράσεις του μεγάλου διανοητή Βίλχελμ Ράιχ, προσθέτοντας νέες διαφωτιστικές συνδέσεις στη ζωντανή και αξεδιάλυτη σχέση της ψυχανάλυσης με το σώμα.
Ένα σώμα που γίνεται ψυχική λειτουργία ήδη από την ενδομήτρια ζωή, ένα σώμα που πάντα μιλά, διαβάζεται, ακούγεται, παρατηρείται, στη στοιχειώδη και σύνθετη σημειολογία του, στη μετατροπή του σε χαρακτηρολογικούς τύπους κλπ.
Είναι επίσης μια πρόταση και μια απόπειρα ανάγνωσης της ψυχοπαθολογίας, με σκοπό να διευρύνει τον ορίζοντά της, να εισαγάγει ορισμένες αμφιβολίες σε μια κουλτούρα που φαίνεται να είναι στατική και με αυτοτροφοδοτούμενες βεβαιότητες – και τέλος να προκαλέσει μια συζήτηση που θα τείνει σε χρήσιμα συμπεράσματα για την κλινική πράξη.
Εξετάζονται μεταξύ άλλων:
– Οι εξελικτικές φάσεις στο Βέλος του Χρόνου (το οποίο οι συγγραφείς ορίζουν ως αρνητική εντροπία αναφερόμενοι στη θεωρία της πολυπλοκότητας) βασισμένες στο βιολογικό τους έδαφος.
– Οι αντικειμενότροπες σχέσεις με το μερικό αντικείμενο, της κάθε φάσης και περιόδου και οι σωματικές περιοχές στις οποίες εν-τυπώνονται οι σχέσεις με το αντικείμενο της κάθε φάσης.
– Τα στοιχεία του Χαρακτήρα (χαρακτήρας = χαραγμένο ίχνος) που αναπτύσσονται από αυτά και που διαπλέκονται σε σχήματα συμπεριφοράς.
– Η ύπαρξη μιας τρίτης παρουσίας μεταξύ αναλυτή και αναλυόμενου, της θεραπευτικής “σχέσης”, ως ζωντανής και εξελίξιμης οντότητας.