Πολλοί άνθρωποι φοβούνται τη δέσμευση στις ανθρώπινες σχέσεις, πολλές φορές χωρίς καν οι ίδιοι να το συνειδητοποιούν ότι κρατούν αποστάσεις και ότι δεν δένονται συναισθηματικά με τον/ τη σύντροφό τους. Νιώθουν έντονο άγχος έως και πανικό στην αίσθηση της δέσμευσης και φοβούνται οποιαδήποτε κατάσταση έχει σταθερό και μόνιμο χαρακτήρα. Ο φόβος αυτός είναι παρόμοιος με την αίσθηση της κλειστοφοβίας: όπως ο κλειστός χώρος προκαλεί την αίσθηση του εγκλωβισμού, έτσι και η δέσμευση βιώνεται ως «παγίδευση» και το άτομο νιώθει εγκλωβισμένο ψυχολογικά. Το άγχος που βιώνεται είναι έντονο και ο ίδιος προσπαθεί να βρει τρόπους να «ξεφύγει» κυριολεκτικά από τη δυσάρεστη κατάσταση. Έτσι επέρχεται απότομη αλλαγή στη διάθεση και τη συμπεριφορά του, ο έρωτας μεταμορφώνεται σε άγχος και ο/ η σύντροφος σε ένα πρόσωπο που προκαλεί, χωρίς να φταίει σε κάτι συγκεκριμένα, δυσάρεστα συναισθήματα και το οποίο πρέπει να αποφύγει και να απομακρύνει.