Ιδιαίτερο ερευνητικό ενδιαφέρον συγκεντρώνει η μελέτη της συσχέτισης που μπορεί να υφίσταται μεταξύ των διατροφικών διαταραχών και των διαταραχών που συγκαταλέγονται στο ιδεοψυχαναγκαστικό φάσμα. Το στοιχείο που επισημαίνεται είναι ότι οι δύο αυτές κατηγορίες διαταραχών εμφανίζουν συμπτωματολογία η οποία, σε ένα αρχικό διαγνωστικό στάδιο, δεν μπορεί εύκολα να διαφοροποιηθεί. Για παράδειγμα, στην περίπτωση της ανορεξίας αναφέρεται το εκτεταμένο τσεκάρισμα/ έλεγχος από τον πάσχοντα εάν μια τροφή περιέχει υψηλό ποσοστό λιπαρών, το μέτρημα/ ζύγισμα της ποσότητας, επίμονα τελετουργικά σχετικά με τη διαδικασία επιλογής, αγοράς, προετοιμασίας, μαγειρέματος και κατανάλωσης μιας τροφής κοκ. Στην περίπτωση της βουλιμίας αναφέρονται εκτεταμένοι κύκλοι υπερφαγίας και στη συνέχεια προσπάθειας εμετού που συνοδεύονται από διάφορες τελετουργικές συμπεριφορές.

Εάν λοιπόν οι συμπεριφορές που προκύπτουν και στις δύο κατηγορίες διαταραχών εμφανίζουν ομοιότητες το πρώτο ζήτημα που ανακύπτει είναι διαγνωστικό, δηλαδή, σε κάθε περίπτωση, σε ποια διαγνωστική κατηγορία εντάσσεται η συμπεριφορά του πάσχοντος, εάν και οι δύο κατηγορίες είναι παρούσες παράλληλα και, στην περίπτωση που ισχύει αυτό, ποια διαταραχή ευθύνεται κυρίως ότι φέρει την άλλη. Τα ερωτήματα αυτά σαφώς θέτουν άμεσα και το ζήτημα επιλογής της κατάλληλης θεραπείας σε κάθε περίπτωση.

Τα ερευνητικά δεδομένα σήμερα υποδεικνύουν ότι οι πάσχοντες από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή εκδηλώνουν σαφώς σημαντικά πιο διαταραγμένες διατροφικές πεποιθήσεις και συμπεριφορές από τους υγιείς πληθυσμούς και ότι μοιράζονται ορισμένα από τα ψυχοπαθολογικά χαρακτηριστικά διατροφικών συνηθειών που εμφανίζονται στις διατροφικές διαταραχές. Ερευνητικά δεδομένα υποδεικνύουν επίσης ότι στοιχεία της εγκεφαλικής λειτουργίας στην περίπτωση των ιδεοψυχαναγκαστικών διαταραχών μπορεί να σχετίζονται άμεσα με κέντρα εγκεφαλικής λειτουργίας που ελέγχουν την παχυσαρκία. Σε κάθε περίπτωση τα αποτελέσματα των ερευνών θα υποδείξουν την εξέλιξη κατάλληλων θεραπειών και για τις δύο κατηγορίες.