Πολλές νέες μητέρες αντιμετωπίζουν μια μελαγχολική διάθεση αμέσως μετά τη γέννηση του μωρού τους. Είναι γεγονός ότι η κατάσταση αυτή μπορεί να υποδεικνύει την περίπτωση επιλόχειας κατάθλιψης, ιδιαίτερα αν διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και αν συνοδεύεται και από κάποιες άλλες ενδείξεις, όπως, έντονο αίσθημα εξάντλησης, δυσκολίες στον ύπνο και το φαγητό, άγχος και νευρικά «ξεσπάσματα», αίσθημα αναξιότητας και ενοχής ότι η ίδια δεν θα τα καταφέρει ως νέα μητέρα ή ότι δεν φροντίζει καλά το μωρό της. Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό η νέα μητέρα να κατανοήσει ότι έχει επέλθει μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή σας και ότι χρειάζεται χρόνο για να προσαρμοστεί σ’ αυτή. Να μην κατηγορεί τον εαυτό της, ιδιαίτερα σε μια δύσκολη περίοδο που η κούραση δεν την βοηθά καθόλου να επανέλθει άμεσα. Η συναισθηματική στήριξη από άτομα του άμεσου οικογενειακού περιβάλλοντος είναι ουσιαστική αλλά αν δεν επέρχεται άμεση ανακούφιση είναι σημαντική η αναζήτηση βοήθειας από ειδικό ψυχικής υγείας.

Στη δραματοθεραπεία οι προβολικές τεχνικές χρησιμοποιούνται προκειμένου ο συμμετέχων να μπορέσει να προβάλλει πλευρές του εαυτού του σε αντικείμενα (ή καταστάσεις που αφορούν τα αντικείμενα), όπως είναι, για παράδειγμα, οι κούκλες, τα παιχνίδια, οι μάσκες, οι μαριονέτες, το μέικαπ κ.ά. Με αυτό τον τρόπο καταφέρνει και περνά στο χώρο του «φανταστικού» και του μύθου όπου το επίκεντρο της προσοχής δεν είναι πλέον στον ίδιο ως άτομο αλλά στην περσόνα ή το ρόλο που έχει πάρει μέσω της προβολής (είμαι «εγώ» αλλά, παράλληλα, «δεν είμαι κι εγώ»). Παράλληλα, με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται στη δραματοθεραπεία η τεχνική της δραματουργικής απόστασης που είναι βασική και πολύ σημαντική όσον αφορά τη λειτουργία και αποτελεσματικότητα της δραματοθεραπείας.

Οι νυχτερινές κρίσεις πανικού είναι κρίσεις πανικού που εκδηλώνονται κατά τη διάρκεια του ύπνου. Το άτομο ξυπνά με αίσθημα τρόμου και πανικού, με συμπτώματα παρόμοια με αυτά που συμβαίνουν σε μια κρίση πανικού κατά τη διάρκεια της ημέρας. Όμως, η νυχτερινή κρίση πανικού διαφοροποιείται από άλλες καταστάσεις διέγερσης κατά τη διάρκεια του ύπνου που οφείλονται σε εφιάλτες ή ενοχλήσεις από το περιβάλλον, όπως π.χ. δυνατοί θόρυβοι. Οι περισσότεροι πάσχοντες δηλώνουν ότι οι νυχτερινοί πανικοί συμβαίνουν μία με τρεις ώρες αφότου έχουν αποκοιμηθεί και συνήθως δεν συμβαίνουν περισσότερο από μία φορά κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Όταν συμβεί μια νυχτερινή κρίση πανικού ο ύπνος διαταράσσεται και το άτομο δυσκολεύεται να ξανακοιμηθεί. Το γεγονός αυτό αρχίζει να οδηγεί στη δημιουργία ενός φαύλου κύκλου: φόβος καθώς πλησιάζει η νύχτα και η ώρα του ύπνου. Το άτομο αρχίζει να φοβάται να πάει να κοιμηθεί μήπως και του ξανασυμβεί μια κρίση πανικού… Η όλη κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική απώλεια ύπνου και διατάραξη του κύκλου του, γεγονός που τελικά επιδεινώνει τη συχνότητα των νυχτερινών πανικών.

Η παραμονή των ηλικιωμένων στο χώρο του νοσοκομείου, ιδιαίτερα αν πρόκειται για παρατεταμένα χρονικά διαστήματα, μπορεί να επιφέρει συγχυτικά επεισόδια, γνωστά και ως «ντελίριο» ή «ψύχωση του νοσοκομείου». Πρόκειται για ξαφνικές αλλαγές/ διαταραχές στο επίπεδο της συνείδησης, της προσοχής, της γνωσιακής λειτουργίας και αντίληψης που αναπτύσσονται σε σύντομο χρονικό διάστημα παρουσιάζοντας διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια της ημέρας. Συνοδεύονται από συμπτώματα όπως η σύγχυση, ο αποπροσανατολισμός στο χώρο και το χρόνο, οι αλλαγές στο επίπεδο συνειδητότητας (από την υπερδιέγερση στην «ακινητοποίηση»), η αδυναμία εστίασης της προσοχής και, ορισμένες φορές, οι παραισθήσεις. Οι συγγενείς και το οικείο περιβάλλον μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά στην πρόληψη ή και τον περιορισμό των συμπτωμάτων:

α). Μπορούν να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν ένα πιο οικείο περιβάλλον στο δωμάτιο του νοσοκομείου φέρνοντας, για παράδειγμα, ορισμένες οικογενειακές φωτογραφίες ή αγαπημένα αντικείμενα. β). Κατά την έναρξη του επεισοδίου είναι σημαντικό να παραμείνει κάποιο οικείο πρόσωπο μαζί του όσο γίνεται περισσότερο, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της νύχτας. Με αυτό τον τρόπο παρέχεται ανακούφιση και ασφάλεια αλλά και οι συγγενείς γνωρίζουν καλά το δικό τους άνθρωπο και είναι σε θέση να αξιολογήσουν εάν έχει αλλάξει κάτι στην συμπεριφορά του και είναι διαφορετικός. γ). Να επιβεβαιωθεί ότι ο ηλικιωμένος έχει μαζί του τα γυαλιά του, τα ακουστικά του, την τεχνητή του οδοντοστοιχία τα οποία συνήθως απομακρύνονται κατά την παραμονή στο νοσοκομείο αλλά συνεισφέρουν σημαντικά στον προσανατολισμό/ προσαρμογή του, δ). Να ενημερώνεται διαρκώς για την ώρα της ημέρας, την ημέρα της εβδομάδας, το πού βρίσκεται και γιατί. ε). Να επιδιώκεται σωματική και κινητική δραστηριότητα. Να βοηθιέται να σηκώνεται καθημερινά και να περπατά. Είναι σημαντική η συζήτηση για τρέχοντα καθημερινά ή οικογενειακά θέματα, διάφορα παιχνίδια, όπως χαρτιά κλπ., που τον βοηθούν να διατηρήσει μια νοητική εγρήγορση και άσκηση. στ). Είναι σημαντικό να ενοχλείται κατά το δυνατόν λιγότερο κατά τη διάρκεια της νύχτας καθώς οι διακοπές ύπνου αυξάνουν τον κίνδυνο για εκδήλωση ντελίριο.