Παρά το γεγονός ότι η ανεσταλμένη εκσπερμάτιση αποτελεί την τρίτη πιο σημαντική σεξουαλική δυσλειτουργία στον άντρα μετά την πρόωρη εκσπερμάτιση και τη στυτική δυσλειτουργία, τα ερευνητικά δεδομένα σχετικά με το πρόβλημα αυτό δεν είναι τόσο εκτενή. Φαίνεται όμως να απασχολεί ένα ποσοστό 8-10% του αντρικού πληθυσμού σε κάποια στιγμή της ζωής του (το ποσοστό αυτό αυξάνει σημαντικά για άντρες ηλικίας άνω των 70 ετών) και σημαντικό μέρος του ποσοστού αυτού έχει αναβάλλει για σημαντικά μεγάλο χρονικό διάστημα την αναζήτηση επαγγελματικής βοήθειας. Είναι γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις η συγκεκριμένη δυσλειτουργία δεν αναγνωρίζεται άμεσα ή δεν ορίζεται επακριβώς ως πρόβλημα. Πολλά ζευγάρια, όπως συμβαίνει και σε άλλες σεξουαλικές δυσλειτουργίες, με αφορμή ένα σεξουαλικό πρόβλημα, δημιουργούν «ασυνείδητες συμφωνίες» που αφορούν τη δυναμική της σχέσης τους και στις οποίες ο καθένας παίζει ένα σημαντικό ρόλο στο να διατηρείται ένα σεξουαλικό πρόβλημα ζωντανό. Τέλος, πολλά ζευγάρια αναζητούν επαγγελματική βοήθεια όταν αρχίζει να προκύπτει η επιθυμία τεκνοποίησης ή όταν ο ένας από τους δύο συντρόφους «απειλεί» να εγκαταλείψει τη σχέση.

Η γυναίκα βρίσκεται σε μια δύσκολη θέση όταν η σεξουαλική διέγερση και εκσπερμάτιση δεν ολοκληρώνονται από τη μεριά του συντρόφου της μην γνωρίζοντας αρχικά πώς να ορίσει και να  κατανοήσει το πρόβλημα. Ακόμη κι αν η ίδια καταφέρνει (αρχικά τουλάχιστον) να αφεθεί ψυχικά και να φτάσει σε οργασμό, βιώνει μια παράξενη «αναμονή» χωρίς όρια και σαν ο σύντροφός της να μην είναι «μέσα» στη σεξουαλική επαφή. Το γεγονός αυτό από μόνο του δημιουργεί έναν εκνευρισμό και μια ασάφεια που χρωματίζει την αίσθηση όλης της σεξουαλικής επαφής. Κατά τη διάρκεια αυτής της αναμονής και ασάφειας εξαρτάται από την εμπειρία και την αυτοπεποίθηση της ίδιας σχετικά με τις σκέψεις και τα συναισθήματα που θα γεννηθούν που θα επηρεάσουν τον τρόπο αντίδρασής της. Είναι, πάντως σημαντικό, παρά τη δυσκολία του προβλήματος, η ίδια να μην θεωρήσει ότι ευθύνεται γι’ αυτό ή ότι δεν είναι αρκετά ελκυστική για να μπορέσει να διεγείρει αρκετά το σύντροφό της. Αντίθετα, στις περισσότερες περιπτώσεις ισχύει ακριβώς η αντίστροφη αιτιολόγηση, ότι δηλαδή το έντονο ενδιαφέρον του συντρόφου για την ίδια και η επιθυμία του να την ικανοποιήσει «μπλοκάρουν» ουσιαστικά την ψυχική του κατάσταση μην επιτρέποντάς του να αφεθεί και να «δοθεί» ουσιαστικά στη σεξουαλική συνεύρεση. Είναι σημαντικό η γυναίκα να μην αγχωθεί και να διατηρήσει τη δική της επιθυμία και διέγερση που βοηθούν πολύ τον άντρα να παρασυρθεί από τη σεξουαλική κλιμάκωση. Οι διαρκείς συζητήσεις και ερωτήματα για τι συμβαίνει και τι μπορεί να φταίει “μπλοκάρουν” περισσότερο μια διαδικασία που ουσιαστικά χρειάζεται χαλάρωση παρά αγωνία και συνεχή ερωτήματα που κανείς ουσιαστικά δεν μπορεί να απαντήσει με σαφήνεια. Σχετικά με άλλες σεξουαλικές δυσλειτουργίες (στυτική δυσλειτουργία, πρόωρη εκσπερμάτιση) πρόκειται για ένα πρόβλημα που δίνει τη δυνατότητα στη γυναίκα αρχικά να το «αγνοήσει» αφήνοντας έτσι και στο σύντροφο το χρονικό περιθώριο να χαλαρώσει σταδιακά και να αφεθεί στη σεξουαλική διαδικασία.

Όταν ένα άτομο δεν μπορεί να ελέγξει την παρόρμησή του για συνεχή αναζήτηση σεξουαλικής ικανοποίησης και το σεξ καταλήγει να γίνεται έμμονη ιδέα και σημείο αναφοράς στην καθημερινότητα της ζωής του, τότε γίνεται λόγος για σεξουαλική εξάρτηση. Σε αυτή την περίπτωση το σεξ λειτουργεί ως ένα είδος αγχολυτικού για το άτομο, γι’ αυτό και η αντίδρασή του είναι έντονη όταν δεν επέρχεται άμεση ικανοποίηση. Θα πρέπει επίσης να διαχωριστεί η συμπεριφορά της σεξουαλικής εξάρτησης από την υπέρμετρη ερωτική επιθυμία καθώς στη δεύτερη περίπτωση το άτομο βιώνει συναισθηματική ικανοποίηση από την ερωτική συνεύρεση και δεν αγχώνεται όταν δεν μπορεί κάνει σεξ. Τέλος, το άτομο που εκδηλώνει τη συμπεριφορά της σεξουαλικής εξάρτησης στις περισσότερες περιπτώσεις βιώνει συναισθήματα ενοχής και ντροπής και νιώθει αδυναμία να ελέγξει τη συμπεριφορά του παρά τις σημαντικές αρνητικές συνέπειές της (υγείας, κοινωνικές, συναισθηματικές, οικονομικές κ.ά.).

Ο ρόλος της γυναίκας είναι σημαντικός και πολλές φορές καθορίζει την εξέλιξη και την αντιμετώπιση του προβλήματος. Σημαντικό ποσοστό γυναικών αντιδρά αρνητικά γιατί θεωρεί ότι «φταίει». Για παράδειγμα, μια γυναίκα μπορεί να νιώθει ότι δεν είναι επαρκώς ελκυστική προκειμένου να διατηρήσει την ερωτική διάθεση του συντρόφου της, ή ότι δεν είναι έμπειρη σεξουαλικά κοκ. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο καθώς ο άντρας, στην επιθυμία του να την ικανοποιήσει, αγχώνεται για την απόδοσή του.
Σε όλες τις περιπτώσεις είναι σημαντικό η σύντροφος να μην αντιδρά επικριτικά ή απορριπτικά, να μην εκδηλώνει έκπληξη ή απογοήτευση και να μην βιάζεται να βγάλει συμπεράσματα. Αν το πρόβλημα επαναλαμβάνεται χωρίς εικόνα βελτίωσης θα πρέπει να παρακινήσει το σύντροφό της σε μια ήρεμη συζήτηση και να προτείνει την αναζήτηση ιατρικής βοήθειας. Ιδιαίτερα αρνητική για την όλη εξέλιξη είναι η εκτόξευση απειλών και η διατύπωση χαρακτηρισμών και κατηγοριών που μπορούν να δημιουργήσουν ψυχολογικά τραύματα στον άντρα.