Συνήθως είναι δύσκολο και χρειάζεται πολύς χρόνος για να διαπιστώσουμε αν κάποιος είναι μυθομανής. Η διαπίστωση είναι επώδυνη και τρομάζει. Ο μυθομανής λέει ψέματα σε πολλές πτυχές της καθημερινότητάς του και φτάνει στο σημείο να χάνει την αίσθηση της πραγματικότητας και να πιστεύει και ο ίδιος τα ψέματά του. Σε κάθε αφήγησή του μπορεί να έχει εντάξει ένα μικρό ή μεγάλο ψέμα, συνήθως αυτό το οποίο ο ίδιος θα ήθελε να έχει διαδραματιστεί ως γεγονός. Ο μυθομανής λέει ψέματα για να εντυπωσιάσει, να επιβληθεί, να ελέγξει τις αντιδράσεις των άλλων. Μεγάλη ανάγκη του είναι να κερδίσει τη συμπάθεια, την προσοχή και την αποδοχή των άλλων γιατί κατά βάθος νιώθει εξαιρετικά ανεπαρκής και ανασφαλής. Τα πολλά ψέματα όμως επιφέρουν συνήθως το αντίθετο αποτέλεσμα, δηλαδή την απόρριψη και απομάκρυνση των άλλων, και ένα μεγαλύτερο αίσθημα μοναξιάς, ενοχής και αποξένωσης στον ίδιο.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μπορεί κανείς να νιώθει βαρεμάρα, και άλλοι από αυτούς να δικαιολογούνται από τις περιστάσεις, και άλλοι όχι. Το σίγουρο πάντως είναι ότι όλοι φοβούνται την κατάσταση της «βαρεμάρας» γιατί πάντα συνοδεύεται από δυσάρεστα συναισθήματα, όπως θλίψη, μοναξιά, απόγνωση, απογοήτευση, έλλειψη νοήματος και φόβο για το μέλλον. Η βαρεμάρα αποκαλύπτει και το πραγματικό μας πρόσωπο, τον πραγματικό μας εαυτό που, μέσα στη ροή της καθημερινότητας, κρύβεται πίσω από επαγγελματικούς ρόλους και αλλεπάλληλες δραστηριότητες. Η βαρεμάρα πάντως στις περισσότερες περιπτώσεις υποδεικνύει την έλλειψη ή τη δυσκολία συναισθηματικής κινητοποίησης. Μπορεί να υποδεικνύει και μια καταθλιπτική διάθεση στην οποία όλα μοιάζουν κενά, χωρίς νόημα και ουσία… Τέλος, σε ορισμένες περιπτώσεις πίσω από τη βαρεμάρα μπορεί να υποκρύπτεται και πολύ θυμός τον οποίο έχουμε απωθήσει επιφέροντας μια κατάσταση αδρανοποίησης στον εαυτό μας. Η βαρεμάρα εδώ μας γλιτώνει από το να νιώσουμε τόσο θυμωμένοι και καταστροφικοί με εμάς και τους άλλους γύρω μας.

Είναι γεγονός ότι για να μικρό ποσοστό ανθρώπων η ηλιοφάνεια και η ζέστη που συνοδεύουν την άνοιξη και το καλοκαίρι αποφέρουν μείωση της ψυχικής διάθεσης αλλά και συμπτώματα κατάθλιψης. Πρόκειται για την ανεστραμμένη εποχική κατάθλιψη (Reversed Seasonal Affective Disorder, RSAD) ή καλοκαιρινή κατάθλιψη (Summer SAD) και εμφανίζεται σε ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων, συγκριτικά πάντα με το ποσοστό που εκδηλώνει τη χειμερινή εποχική κατάθλιψη κατά τους σκοτεινούς μήνες του χειμώνα. Τα βιολογικά αίτια δεν έχουν ακόμη αποσαφηνιστεί και βρίσκονται υπό διερεύνηση. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για την επίδραση που έχει το περισσότερο φως στον άνθρωπο κατά τη διάρκεια των εποχών με μεγαλύτερη ηλιοφάνεια ή για την επίδραση της ζέστης; Μήπως πρόκειται απλά για την επίδραση εξάντλησης και κατάπτωσης που επιφέρει στον ανθρώπινο οργανισμό η υψηλή θερμοκρασία;
Οι ψυχικές παράμετροι όμως που αναφέρονται είναι σημαντικές: Πολλοί άνθρωποι μπορεί να νιώθουν άσχημα όταν έρχεται η άνοιξη γιατί όλοι οι άλλοι είναι χαρούμενοι γύρω τους, ενώ οι ίδιοι δεν είναι. Παράλληλα, την άνοιξη και το καλοκαίρι οι άνθρωποι μπορεί να νιώθουν πιο εκτεθειμένοι με το σώμα τους, πιο «γυμνοί» σχετικά με θέματα που αφορούν την εικόνα του σώματος, την οποία καταφέρνουν να αποκρύψουν κάτω από τα πιο βαριά ρούχα του χειμώνα. Επίσης, το καλοκαίρι επιφέρει αλλαγές στο καθημερινό πρόγραμμα των ανθρώπων. Όποιος όμως έχει βιώσει συμπτώματα κατάθλιψης στο παρελθόν γνωρίζει ότι η λειτουργία μιας καθημερινής ρουτίνας αποτελεί κλειδί στην ανακούφιση των συμπτωμάτων. Τέλος, μπορεί να συνυπάρχουν ανησυχία ή άγχος σχετικά με οικονομικά ζητήματα που αφορούν το καλοκαίρι και τις διακοπές, οι οποίες στοιχίζουν και η συνειδητοποίηση ότι δεν μπορεί κανείς να ανταπεξέλθει είναι από μόνος του …«καταθλιπτικός».

Οι αϋπνίες είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Οι λόγοι της αϋπνίας μπορεί να ποικίλουν. Ωστόσο, συνηθέστερες αιτίες θεωρούνται το άγχος, η κατάθλιψη, η χρήση αλκοόλ και νικοτίνης ή άλλων διεγερτικών ουσιών ή υπνωτικών φαρμάκων, η αύξηση βάρους, τα συχνά υπερατλαντικά ταξίδια καθώς και οι συχνές αλλαγές ωραρίου εργασίας. Επιπλέον, οι ηλικιωμένοι που πάσχουν από τη νόσο του Πάρκινσον ή του Αλτσχάιμερ έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν συμπτώματα αϋπνίας. Τα άτομα τα οποία δεν καταφέρνουν να καλύψουν τις ανάγκες τους σε ύπνο, αντιμετωπίζουν συμπτώματα υπνηλίας και κούρασης κατά τη διάρκεια της ημέρας με αποτέλεσμα να μειώνεται η αποδοτικότητά τους ενώ ταυτόχρονα μπορεί να προκληθούν προβλήματα υγείας καθώς η κούραση γίνεται χρόνια, ο οργανισμός εξαντλείται και η αμυντική ικανότητά του δεν είναι αποτελεσματική.