ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

content
psychologynnet.gr

Τι θα μπορούσε να χαρακτηρίζει μια ηρωική φυσιογνωμία;

Ο προσωπικός ήρωας για τον καθένα από εμάς μπορεί να είναι διαφορετικός, κάποια όμως ιδιαίτερα στοιχεία χαρακτηρίζουν όλους τους σημαντικούς, τους «μεγάλους» ανθρώπους! Ποια θα μπορούσαν να είναι αυτά…
-Ικανότητα, επιδεξιότητα, ευφυία
-Τρυφερότητα, αγάπη, ευγένεια
-Κουράγιο, δύναμη, αποφασιστικότητα
-Μετριοφροσύνη, αλτρουισμός
-Τάση για ρίσκο
-Τιμιότητα
Η σημαντικότητα μιας ηρωικής φυσιογνωμίας πηγάζει πράγματι από τις ιδιαίτερες ικανότητες και τα ταλέντα της, όχι από την τύχη ή τα φώτα της δημοσιότητας που μπορεί να λάμπουν ξαφνικά και συγκυριακά πάνω της. Το στοιχείο αυτό είναι πολύ σημαντικό, ιδιαίτερα στις μέρες μας που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης «γεννούν» αστέρες και διασημότητες μαζικής κατανάλωσης. Ο ήρωας «γεννιέται» από το έργο και την αξία που αυτό έχει για τον ίδιο αλλά και για τον κόσμο γύρω του! Γι’ αυτό άλλωστε και η απήχησή του είναι διαχρονική, ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που χαρακτηρίζει την πορεία μιας ηρωικής προσωπικότητας: η λάμψη και η απήχηση στη διάρκεια του χρόνου.
Ο ήρωας στέκεται επίσης με ευγένεια και μετριοφροσύνη απέναντι στα επιτεύγματά του αλλά και τον κόσμο που τον θαυμάζει. Δεν τον χαρακτηρίζει η αλαζονεία και η εκδικητικότητα. Η ζωή του διακρίνεται από την αγάπη, το θαυμασμό και την αφοσίωση του κόσμου. Η ευφυϊα και οι ιδιαίτερες ικανότητες είναι σημαντικές, φαίνεται όμως πως αυτές δεν αρκούν: ο ήρωας πρέπει να κερδίζει την καρδιά και την ψυχή των θαυμαστών του, χτες, σήμερα, αύριο, και για πάντα! Γι’ αυτό είναι άλλωστε και ξεχωριστός!

content
psychologynnet.gr

Τι εννοούμε με την έννοια «προβολή» στην ορολογία της ψυχολογίας;

Η προβολή αποτελεί έναν ψυχοδυναμικό μηχανισμό άμυνας, σύμφωνα με τον οποίο το άτομο αποδίδει σε άλλους ιδέες και κίνητρα που έχει το ίδιο αλλά που του δημιουργούν άγχος καθώς δεν μπορεί να τα αποδεχτεί ως κομμάτια του εαυτού του. Ένα απλό και σύνηθες παράδειγμα προβολής αποτελεί το κουτσομπολιό και η ανάγκη μας να σχολιάζουμε και να επικρίνουμε τους άλλους. Αν είμαστε πιο ειλικρινείς με τον εαυτό μας θα παρατηρήσουμε ότι στις περισσότερες περιπτώσεις τα άτομα που μας αρέσει να σχολιάζουμε είναι εκείνα που «μας μοιάζουν» περισσότερο και τα χαρακτηριστικά που έχουν και επικρίνουμε, τα έχουμε εμείς οι ίδιοι. Απλά δεν μπορούμε να τα αποδεχτούμε ως κομμάτια του εαυτού μας και τα «προβάλλουμε» σε εκείνους.

content
psychologynnet.gr

Γιατί αρέσει σε όλους να ασχολούνται με τα ζώδια;

Είναι γεγονός ότι ακόμη και οι πιο δύσπιστοι θα βρουν μια στιγμή χαλάρωσης και ψυχαγωγίας στην ανάγνωση αστρολογικών προβλέψεων. Μέσα στη ροή της καθημερινότητας, αυτές οι μικρές φράσεις των αστρολογικών προβλέψεων, που μοιάζουν να τα «αγγίζουν» όλα, είναι σαν να πέφτουν από τον ουρανό προσφέροντας έστω και στιγμιαία μια σταγόνα νοήματος και επικοινωνίας. Παράλληλα, μοιάζει, σαν κάποιος που γνωρίζει τα πάντα να ασχολείται με εμάς προσωπικά και να μας δίνει τη συμβουλή του. Εκεί εξάλλου βασίζεται και σημαντικό μέρος της δύναμης αυτών των προβλέψεων: ότι ταιριάζουν σε όλους και μοιάζει σαν να έχουν γραφτεί για τον καθένα από εμάς προσωπικά. Τέλος, η ανάγκη της πρόβλεψης, δηλαδή ουσιαστικά η ανάθεση της ευθύνης για τη ζωή και τις επιλογές μας σε κάποιον άλλον, έξω από εμάς,  φαίνεται να είναι πανανθρώπινο φαινόμενο. Είναι δύσκολο να σηκώσουμε το βάρος μόνοι μας και να συνειδητοποιήσουμε ότι εμείς οι ίδιοι είμαστε υπεύθυνοι για τις επιλογές μας.

content
psychologynnet.gr

Ήταν απλά μια σύμπτωση;

Συμβαίνουν συχνά γεγονότα στη ζωή μας που τα θεωρούμε τρομερή σύμπτωση και κυριολεκτικά μας εκπλήσσουν. Σαν να πιστεύουμε ότι υπάρχει μια «άλλη», έξω από εμάς δύναμη, που καθορίζει τη ροή και τα γεγονότα της ζωής. Επιστημονικές μελέτες αναφέρουν ότι στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό οφείλεται στην επιλεκτική μας μνήμη που εστιάζει και θυμάται επιλεκτικά τη μια φορά, για παράδειγμα, που χτύπησε το τηλέφωνο ακριβώς τη στιγμή που σκεφτόμασταν κι εμείς το ίδιο. Ή, στην ανάγκη του ανθρώπου να δημιουργεί διασυνδέσεις και να συνδέει με μια σχέση αιτίας αποτελέσματος τα πάντα γύρω του προκειμένου να νιώσει ότι ελέγχει το φόβο του για το μέλλον. Συχνά αναφέρεται ότι εκλείπουν και οι γνώσεις στατιστικής που θα μας υποδείκνυαν ότι πολλά συμβάντα είναι πολύ πιο πιθανά σε ένα συγκεκριμένο δείγμα πληθυσμού από ό, τι εμείς πιστεύουμε. Η ψυχολογική ερμηνεία όμως των συμπτώσεων στηρίζεται στη λειτουργία του ασυνειδήτου βάσει του οποίου εμείς οι ίδιοι, βάσει των ασυνείδητων επιθυμιών μας, χαράσσουμε τις συμπτώσεις της ζωής μας. Πολλά γεγονότα μπορεί να μην συμβαίνουν «ξαφνικά» και συμπτωματικά, αλλά τη στιγμή που εμείς ήμασταν ψυχολογικά έτοιμοι για αυτά και οι επιθυμία μας ήταν πιο ξεκάθαρη. Η θεώρηση αυτή όμως επιφέρει ευθύνη σε εμάς τους ίδιους για αυτό και δεν είναι ιδιαίτερα αποδεκτή. Είναι όμως γεγονός ότι εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε τις συμπτώσεις της ζωής μας.